
Oda Nobukatsu, Daimyo i ceniony wojownik, urodził się jako drugi syn Ody Nobunagi w zamku Ko'ori, położonym w Niwa-Gun, obecnie znanym jako miasto Konan w prefekturze Aichi, w 1558 roku.
W 1570 r., po krótkim konflikcie między Odą a klanem Kitabatake z prowincji Ise (prefektura Mie), Nobukatsu został adoptowany jako spadkobierca klanu Kitabatake, aby przywrócić pokój. Poślubił córkę Kitabatake Tomonori, ale wkrótce po ślubie zaaranżował serię bezwzględnych działań. Obejmowały one zabójstwo teścia, eliminację kilku kluczowych zwolenników Kitabatake, uwięzienie byłego władcy Ise i całkowite uzurpowanie sobie kontroli. Następnie Nobukatsu rozpoczął nieudaną inwazję na sąsiednią prowincję Iga (również w prefekturze Mie). W odpowiedzi na porażkę Nobukatsu spotkał się z gniewem swojego ojca, Nobunagi, i aby zachować władzę, został zmuszony do unicestwienia całego regionu, w tym Iga i pozostałego klanu Kitabatake, wraz z ich prestiżowymi rezydencjami i zamkiem Kiriyama.
Zamach stanu z 1582 r. znany jako Incydent Honno-ji spowodował śmierć ojca Nobukatsu i starszego brata, Nobutady, wywołując spór o sukcesję między dwoma pozostałymi przy życiu braćmi. Pomimo urodzenia 20 dni przed Nobukatsu, Nobutaka, którego matka była konkubiną, był uważany za młodszego ze względu na szlachetnie urodzoną matkę Nobukatsu. Bracia rywalizowali o schedę po ojcu aż do Kiyosu Kaigi, spotkania w zamku Kiyosu, na którym Toyotomi Hideyoshi i inni główni stronnicy Nobunagi zdecydowali się wyznaczyć młodszego syna Nobutady, Samboshiego (późniejszego Odę Hidenobu), na prawowitego spadkobiercę.
Następnie Nobukatsu odzyskał swój ród Oda, zrzekając się nazwiska Kitabatake i został mianowany władcą prowincji Mino (Gifu), Owari (Aichi) i Ise (Mie). Obawiając się rosnących wpływów swojego brata Nobutaki, Nobukatsu sprzymierzył się z Toyotomi Hideyoshi, aby go wyeliminować, co doprowadziło do wymuszonego seppuku Nobutaki w połowie czerwca 1583 roku. Jednak Nobukatsu później starł się z Hideyoshim o władzę, co skłoniło go do szukania wsparcia u Tokugawy Ieyasu w celu obalenia Hideyoshiego, czego kulminacją była bitwa pod Komaki Nagakute w 1584 roku. Pomimo początkowej wrogości, Nobukatsu ostatecznie przyjął ofertę pokojową Hideyoshiego, sprzymierzając się z Hideyoshim i rezygnując z lojalności wobec Ieyasu.
Nobukatsu pozostał lojalny wobec Hideyoshiego, służąc podczas oblężenia Odawary w 1590 roku. Odmówił jednak oddania swoich domen, gdy Hideyoshi dokonał redystrybucji posiadłości swoich poddanych, co doprowadziło do jego przymusowej emerytury jako mnicha. Mimo to został później ułaskawiony i otrzymał ziemie. Po śmierci Hideyoshiego, Nobukatsu powierzono opiekę nad niemowlęcym synem i spadkobiercą Hideyoshiego, Hideyorim, na zamku w Osace. Jednak w 1614 r. zdradził klan Toyotomi, poddając się Tokugawie Ieyasu podczas zimowego oblężenia Osaki. W nagrodę za zdradę otrzymał domenę Uda-Matsuyama w prowincji Yamato (prefektura Nara), gdzie mieszkał aż do śmierci w 1630 roku.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige

Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu

Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado

Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa

Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu

Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu

Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro

Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki

Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
