Toyotomi Hideyori (28 sierpnia 1593 - 4 czerwca 1615) był synem i wyznaczonym następcą Toyotomi Hideyoshiego, generała, który jako pierwszy zjednoczył Japonię. Jego matka, Yodo-dono, była siostrzenicą Ody Nobunagi.
Wczesne życie i walki polityczne
Urodzony w 1593 r. Hideyori był drugim synem Hideyoshiego. Jego narodziny spowodowały potencjalny kryzys sukcesyjny, który doprowadził Hideyoshiego do wygnania, a później nakazał wymuszone samobójstwo jego siostrzeńca i spadkobiercy, Toyotomi Hidetsugu, w 1595 roku. Cała rodzina Hidetsugu, w tym kobiety i dzieci, została stracona, umacniając pozycję Hideyoriego jako następcy Hideyoshiego.
Po śmierci Hideyoshiego w 1598 r. Japonią rządziła rada pięciu regentów, którzy mieli rządzić do czasu osiągnięcia przez Hideyoriego pełnoletności. Jednak Tokugawa Ieyasu szybko przejął władzę, czego kulminacją było zwycięstwo w bitwie pod Sekigaharą w 1600 roku. Aby zneutralizować wpływy Toyotomi, Ieyasu zaaranżował małżeństwo Hideyoriego ze swoją wnuczką, Senhime, mając nadzieję na umocnienie więzi politycznych.
Konflikt z Tokugawami
W 1614 roku Hideyori, teraz młody daimyō rządzący z zamku w Osace, był postrzegany przez Ieyasu jako rosnące zagrożenie. Wielu samurajów przeciwnych rządom Tokugawy zgromadziło się wokół Hideyoriego, twierdząc, że jest on prawowitym przywódcą Japonii. Napięcia wzrosły, gdy Hideyori zorganizował ceremonię poświęcenia Wielkiego Buddy z Kioto, co władze Tokugawa zinterpretowały jako modlitwę o ich upadek. Ieyasu zażądał od Hideyoriego opuszczenia zamku w Osace, ale jego zwolennicy odmówili, co doprowadziło do oblężenia Osaki (1614-1615).
Oblężenie Osaki
W pierwszej fazie, kampanii zimowej (1614), siłom Tokugawy nie udało się sforsować zamku. Osiągnięto rozejm, ale szogunat Tokugawa zmusił Hideyoriego do rozebrania obrony zamku Osaka. W kwietniu 1615 r. Ieyasu dowiedział się, że Hideyori gromadzi wojska i przygotowuje się do wojny. Rozejm został zerwany, co doprowadziło do kampanii letniej (1615).
W ostatecznej bitwie w dniach 4-5 czerwca 1615 r. siły Hideyoriego początkowo radziły sobie dobrze, stosując taktykę zaskoczenia pod wodzą Sanady Yukimury. Siły Tokugawa poniosły ciężkie straty, a sam Ieyasu rzekomo rozważał samobójstwo, gdy porażka wydawała się nieuchronna. Jednak z powodu błędnej komunikacji - spowodowanej listem od Ieyasu ostrzegającym o rzekomym spisku wewnątrz zamku - Hideyori opóźnił atak, pozwalając Tokugawom na przegrupowanie. Przytłoczony przewagą liczebną, zamek Osaka upadł.
Gdy wojska Tokugawa szturmowały zamek, Hideyori i jego matka, Yodo-dono, schronili się w ognioodpornej twierdzy. Senhime próbowała negocjować życie męża, ale Ieyasu odmówił, rozkazując swoim dowódcom dokończyć atak. Pod bezlitosnym ostrzałem artyleryjskim Hideyori i jego matka popełnili seppuku, oznaczając koniec rodu Toyotomi jako siły politycznej.
Następstwa i dziedzictwo
Toyotomi Kunimatsu (8-letni syn Hideyoriego) został schwytany i stracony.
Naahime (7-letnia córka Hideyoriego) została wysłana do Tōkei-ji, klasztoru w Kamakurze, gdzie później została jego 20. opatką, Tenshūin (1608-1645).
Plotki utrzymywały się, że Hideyori uciekł z Osaki, powodując niepokój szogunatu Tokugawa. Raporty z zagranicznych źródeł, takich jak Richard Cocks i jezuiccy misjonarze, dokumentują, że niektórzy wierzyli, że Hideyori uciekł do Satsumy lub nawet za granicę.
Wraz ze śmiercią Hideyoriego zakończył się ostatni poważny opór wobec rządów Tokugawa, zapewniając dominację Tokugawa przez ponad 250 lat.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu
Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado
Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa
Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu
Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu
Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro
Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki
Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
