Akiyama Nobutomo (1527 - 28 grudnia 1575) był wybitnym samurajem w japońskim okresie Sengoku. Zasłynął jako jeden z "dwudziestu czterech generałów Takedy Shingena" i służył również pod następcą Shingena, Takedą Katsuyorim.
Nobutomo urodził się w 1527 roku w zamku Tsutsujigasaki w prowincji Kai. Jego ojciec, Akiyama Nobutou, pochodził z kadeckiej gałęzi klanu Takeda i był potomkiem Takedy Mitsutomo. Kiedy Nobutomo osiągnął dorosłość, wstąpił do służby Takeda Shingen, przywódcy klanu i władcy prowincji Kai w górzystym regionie środkowej Japonii. W 1547 r., podczas kampanii o dystrykt Ina, Nobutomo wyróżnił się w bitwie i otrzymał lenno w północnej części Ina, która odpowiada dzisiejszemu dystryktowi Kamiina w prefekturze Nagano. Sprawność wojskowa Nobutomo przyniosła mu przydomek Takeda no Mogyu.
Do 1568 r. Nobutomo zyskał wystarczający szacunek, by powierzono mu misje dyplomatyczne. W tym samym roku reprezentował swojego pana, Takedę Shingena, na ceremonii ślubnej Ody Nobutady, najstarszego syna Nobunagi, i Matsuhime, córki Shingena, która odbyła się w zamku Gifu.
W 1571 r., w ramach kampanii Takedy Shingena przeciwko Tokugawie Ieyasu, Nobutomo został odwołany z zamku Iida, by poprowadzić inwazję na prowincję Mino. Jego postępy zostały zatrzymane przez siły Saigo Yoshikatsu z klanu Saigo. Doszło do bitwy pod Takehiro, w wyniku której Yoshikatsu zginął, ale Nobutomo został zmuszony do odwrotu.
W 1572 r., gdy klan Takeda rozpoczął kolejną kampanię, której kulminacją była bitwa pod Mikatagaharą w styczniu 1573 r., Nobutomo zszedł z północy, aby odciąć drogi ucieczki i zablokować posiłki. Oblężono zamek Iwamura, który ostatecznie poddał się w wyniku negocjacji z Lady Otsuya, wdową po Toyama Kagetou. To strategiczne posunięcie zabezpieczyło pozycję Nobutomo i sprzymierzyło z nim Lady Otsuyę, co ostatecznie doprowadziło do jej małżeństwa z Nobutomo.
Po śmierci Takedy Shingena w 1573 r. Nobutomo nadal wspierał syna Shingena, Takedę Katsuyoriego, w jego wojskowych przedsięwzięciach.
W 1575 r. Katsuyori poniósł druzgocącą porażkę w bitwie pod Nagashino, pozostawiając Nobutomo odizolowanego w zamku Iwamura bez wsparcia. Pomimo wielokrotnych oblężeń przez siły Ody Nobutady, Nobutomo i jego oddziały przetrwały do listopada, kiedy to Oda Nobunaga przybył z główną armią. Zdając sobie sprawę, że dalszy opór jest daremny, Nobutomo podpisał rozejm, by poddać zamek. Niestety, Nobunaga naruszył rozejm, co doprowadziło do egzekucji Nobutomo, jego żony (ciotki Nobunagi) i żołnierzy garnizonu.
28 grudnia 1575 r. Nobutomo i jego żona, Lady Otsuya, zostali ukrzyżowani na brzegu rzeki Nagara. Jego posiadłości w Shinano odziedziczył jego najstarszy syn, Akiyama Katsuhisa.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
