Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
Klan Takeda, kadecka gałąź klanu Minamoto, stopniowo zdobywał kontrolę nad prowincją Kai w późnym okresie Heian, początkowo fortyfikując się w zamku Hakusan i zamku Yato. W okresie Sengoku zajmowali pozycję shugo (gubernatora) Kai, a w 1519 r. Takeda Nobutora wybrał centralną lokalizację w prowincji, aby założyć ufortyfikowaną rezydencję i miasto zamkowe. W przeciwieństwie do powszechnej praktyki budowania zamków na górach w celach obronnych, Nobutora zbudował Tsutsujigasaki na łagodnym zboczu w basenie Kofu. Aby zrekompensować jego odsłonięte położenie, zbudował także górską fortecę, zamek Yogaiyama, jako strategiczną twierdzę zapasową.
Kompleks ten był jedną z największych fortyfikacji mieszkalnych we wschodniej Japonii w okresie Sengoku. Składał się z dwóch głównych budynków otoczonych kombinacją zalanych i suchych fos. Centralne ogrodzenie mieściło prywatną rezydencję władcy Takeda, podczas gdy zachodnie ogrodzenie służyło jako centrum administracyjne, z silnie ufortyfikowanymi bramami w stylu „umadashi”. Ponadto dwa dodatkowe ogrodzenia, Miso-guruwa i Baio-guruwa, zapewniały dodatkowe warstwy obrony. Dziś miejsce to zachowało niektóre z oryginalnych fos wodnych i drobnych prac kamieniarskich, a w jego centrum stoi świątynia Takeda, zbudowana w 1919 roku. Na prawo od świątyni znajduje się muzeum strzeżone przez kamiennego Hello Kitty.
Tsutsujigasaki pozostało główną rezydencją Takedy Shingena po tym, jak obalił on swojego ojca w 1540 roku. Jednak w 1581 roku jego syn, Takeda Katsuyori, przeniósł się do nowo wybudowanego zamku Shinpu w Nirasaki. Klan Takeda upadł w 1582 r., gdy został unicestwiony przez połączone siły Ody Nobunagi i Tokugawy Ieyasu. Następnie generał Nobunagi, Kawajiri Hidetaka, krótko rządził prowincją Kai z Tsutsujigasaki, aż do zabójstwa Nobunagi w tym samym roku. Po ukończeniu budowy zamku Kofu w 1594 r. Tsutsujigasaki zostało ostatecznie opuszczone.
Zobacz także
-
Zamek Edo
Historia zamku Edo sięga okresu Heian, kiedy to klan Edo zbudował tu niewielką fortecę. W 1457 roku wasal klanu Uesugi, Ota Dokan (1432–1486), wzniósł w tym miejscu pełnoprawny zamek. Wewnętrzne spory osłabiły klan Uesugi, a w 1524 roku wnuk Ota Dokana, Ota Yasutaka, bez walki przekazał zamek wojskom Hojo, dowodzonym przez ambitnego Hojo Souna. Chociaż główną fortecą klanu pozostawał zamek Odawara, Edo było uważane za ważny punkt strategiczny.
-
Muzeum Samurajów Shinjuku
Położone w tętniącej życiem dzielnicy Shinjuku muzeum prezentuje bogatą kolekcję samurajskich zbroi, broni i artefaktów kulturowych z okresu od Kamakura do Edo. Eksponaty mają na celu przekazanie niezachwianego przywiązania samurajów do honoru i dyscypliny, odzwierciedlając sposób, w jaki ich duch nadal wpływa na współczesną kulturę japońską.
-
Zamek Anjo
Zamek Anjo został zbudowany na niewielkim wzniesieniu na skraju płaskowyżu Hekikai, około 2 kilometrów na południowy wschód od dzisiejszego centrum miasta Anjo w prefekturze Aichi. Obecnie okolica rozwija się dzięki rolnictwu na dużą skalę i produkcji motoryzacyjnej, wykorzystując rozległe równiny i bliskość regionu Nagoya.
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Tsutsujigasaki
Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
-
Zamek Nagoya
Zamek Nagoya, pierwotnie zbudowany przez domenę Owari w 1612 roku w okresie Edo, stoi na miejscu wcześniejszego zamku klanu Oda z okresu Sengoku. Stał się centralnym punktem Nagoya-juku, ważnego miasta zamkowego na drodze Minoji, która łączyła dwie główne Pięć Szlaków Edo: Tokaido i Nakasendo. W 1930 r. własność zamku została przeniesiona na miasto przez Cesarskie Ministerstwo Gospodarstwa Domowego, ustanawiając go centralnym punktem nowoczesnej Nagoi. Choć zamek został częściowo zniszczony podczas wojny na Pacyfiku w 1945 roku, od 1957 roku jest poddawany ciągłym pracom konserwatorskim i restauratorskim.
-
Zamek Matsushiro
Zamek Matsushiro, pierwotnie znany jako Zamek Kaizu, znajduje się w dawnym mieście Matsushiro, obecnie części miasta Nagano. Miejsce to jest uznawane za narodowe miejsce historyczne Japonii. Położony na północnych równinach Shinano między rzeką Chikuma a dawnym korytem rzeki, które służy jako naturalna zewnętrzna fosa na północy, zamek i otaczające go miasto były podatne na powodzie ze względu na ich lokalizację.
-
Zamek Fushimi
Zamek Fushimi, znany również jako Zamek Momoyama lub Zamek Fushimi-Momoyama, znajduje się w dzielnicy Fushimi w Kioto. Pierwotnie zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w latach 1592-1594 jako jego rezydencja na emeryturze, zamek został zniszczony przez trzęsienie ziemi Keichō-Fushimi w 1596 roku, a następnie odbudowany. Został jednak ponownie zburzony w 1623 roku, a na jego miejscu znajduje się obecnie grobowiec cesarza Meiji. Replika zamku została zbudowana w pobliżu w 1964 roku.
