Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
Klan Takeda, kadecka gałąź klanu Minamoto, stopniowo zdobywał kontrolę nad prowincją Kai w późnym okresie Heian, początkowo fortyfikując się w zamku Hakusan i zamku Yato. W okresie Sengoku zajmowali pozycję shugo (gubernatora) Kai, a w 1519 r. Takeda Nobutora wybrał centralną lokalizację w prowincji, aby założyć ufortyfikowaną rezydencję i miasto zamkowe. W przeciwieństwie do powszechnej praktyki budowania zamków na górach w celach obronnych, Nobutora zbudował Tsutsujigasaki na łagodnym zboczu w basenie Kofu. Aby zrekompensować jego odsłonięte położenie, zbudował także górską fortecę, zamek Yogaiyama, jako strategiczną twierdzę zapasową.
Kompleks ten był jedną z największych fortyfikacji mieszkalnych we wschodniej Japonii w okresie Sengoku. Składał się z dwóch głównych budynków otoczonych kombinacją zalanych i suchych fos. Centralne ogrodzenie mieściło prywatną rezydencję władcy Takeda, podczas gdy zachodnie ogrodzenie służyło jako centrum administracyjne, z silnie ufortyfikowanymi bramami w stylu „umadashi”. Ponadto dwa dodatkowe ogrodzenia, Miso-guruwa i Baio-guruwa, zapewniały dodatkowe warstwy obrony. Dziś miejsce to zachowało niektóre z oryginalnych fos wodnych i drobnych prac kamieniarskich, a w jego centrum stoi świątynia Takeda, zbudowana w 1919 roku. Na prawo od świątyni znajduje się muzeum strzeżone przez kamiennego Hello Kitty.
Tsutsujigasaki pozostało główną rezydencją Takedy Shingena po tym, jak obalił on swojego ojca w 1540 roku. Jednak w 1581 roku jego syn, Takeda Katsuyori, przeniósł się do nowo wybudowanego zamku Shinpu w Nirasaki. Klan Takeda upadł w 1582 r., gdy został unicestwiony przez połączone siły Ody Nobunagi i Tokugawy Ieyasu. Następnie generał Nobunagi, Kawajiri Hidetaka, krótko rządził prowincją Kai z Tsutsujigasaki, aż do zabójstwa Nobunagi w tym samym roku. Po ukończeniu budowy zamku Kofu w 1594 r. Tsutsujigasaki zostało ostatecznie opuszczone.
Zobacz także
-
Zamek Anjo
Zamek Anjo został zbudowany na niewielkim wzniesieniu na skraju płaskowyżu Hekikai, około 2 kilometrów na południowy wschód od dzisiejszego centrum miasta Anjo w prefekturze Aichi. Obecnie okolica rozwija się dzięki rolnictwu na dużą skalę i produkcji motoryzacyjnej, wykorzystując rozległe równiny i bliskość regionu Nagoya.
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Iwabitsu
Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
-
Zamek Nagoya
Zamek Nagoya, pierwotnie zbudowany przez domenę Owari w 1612 roku w okresie Edo, stoi na miejscu wcześniejszego zamku klanu Oda z okresu Sengoku. Stał się centralnym punktem Nagoya-juku, ważnego miasta zamkowego na drodze Minoji, która łączyła dwie główne Pięć Szlaków Edo: Tokaido i Nakasendo. W 1930 r. własność zamku została przeniesiona na miasto przez Cesarskie Ministerstwo Gospodarstwa Domowego, ustanawiając go centralnym punktem nowoczesnej Nagoi. Choć zamek został częściowo zniszczony podczas wojny na Pacyfiku w 1945 roku, od 1957 roku jest poddawany ciągłym pracom konserwatorskim i restauratorskim.
-
Zamek Matsushiro
Zamek Matsushiro, pierwotnie znany jako Zamek Kaizu, znajduje się w dawnym mieście Matsushiro, obecnie części miasta Nagano. Miejsce to jest uznawane za narodowe miejsce historyczne Japonii. Położony na północnych równinach Shinano między rzeką Chikuma a dawnym korytem rzeki, które służy jako naturalna zewnętrzna fosa na północy, zamek i otaczające go miasto były podatne na powodzie ze względu na ich lokalizację.
-
Zamek Fushimi
Zamek Fushimi, znany również jako Zamek Momoyama lub Zamek Fushimi-Momoyama, znajduje się w dzielnicy Fushimi w Kioto. Pierwotnie zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w latach 1592-1594 jako jego rezydencja na emeryturze, zamek został zniszczony przez trzęsienie ziemi Keichō-Fushimi w 1596 roku, a następnie odbudowany. Został jednak ponownie zburzony w 1623 roku, a na jego miejscu znajduje się obecnie grobowiec cesarza Meiji. Replika zamku została zbudowana w pobliżu w 1964 roku.
-
Zamek Odawara
Zamek Odawara, położony w mieście Odawara w prefekturze Kanagawa w Japonii, to zrekonstruowany obiekt historyczny, którego korzenie sięgają okresu Kamakura (1185-1333). Obecny donżon (główna twierdza) został odbudowany przy użyciu żelbetonu w 1960 roku na kamiennym fundamencie oryginalnej konstrukcji, która została rozebrana w latach 1870-1872 podczas restauracji Meiji.
-
Zamek Shinpu
Zamek Shinpu był japońską fortecą w stylu hirayama z okresu Sengoku, położoną na terenie dzisiejszego Nirasaki w prefekturze Yamanashi. Służył jako główna twierdza watażki Takeda Katsuyori. Wyznaczony jako narodowe miejsce historyczne w 1973 roku, zamek zajmuje strategiczną pozycję na górze ze stromymi klifami, z widokiem na rzekę Kamanashi na zachód od Kofu, gdzie kiedyś stał zamek Tsutsujigasaki Takedy Shingena.
