Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
Położony w północno-zachodniej prefekturze Gunma zamek wychodził na kluczową trasę przez dolinę rzeki Agatsuma, korytarz łączący Takasaki z prowincją Shinano przez Shinshu Kaido i przełęcz Torii. To strategiczne położenie sprawiało, że zamek był istotną twierdzą kontrolującą regionalne podróże i ruchy wojskowe.
Początki zamku Iwabitsu pozostają niepewne, choć uważa się, że został on zbudowany przez klan Agatsuma w XIII wieku. W okresie Muromachi przeszedł pod kontrolę klanu Saito, innego lokalnego watażki. Jednak we wczesnym okresie Sengoku Sanada Yukitaka, przy wsparciu swojego władcy Takedy Shingena, zdobył zamek w 1563 roku po pokonaniu klanu Saito, który bezskutecznie szukał pomocy u Uesugi Kenshina z prowincji Echigo.
Sanada Masayuki wykorzystał później zamek Iwabitsu jako bazę wypadową do ekspansji na północną prowincję Kozuke, zdobywając zamek Numata w 1579 roku. Ufortyfikował również okoliczne jokamachi (miasto zamkowe) strukturami obronnymi, co później wykorzystał przy projektowaniu zamku Shinpu dla klanu Takeda. Po upadku rodu Takeda w 1582 r. Masayuki planował schronić Takedę Katsuyori w Iwabitsu, ale Katsuyori został zdradzony przez swoich poddanych i popełnił seppuku, zanim dotarł w bezpieczne miejsce.
Pod rządami Toyotomi, Iwabitsu i Numata zostały przyznane Sanada Nobuyuki, podczas gdy jego ojciec Masayuki zachował kontrolę nad zamkiem Ueda. Po śmierci Toyotomi Hideyoshi, Masayuki pozostał lojalny wobec Toyotomi Hideyori i Ishida Mitsunari, podczas gdy Nobuyuki stanął po stronie Tokugawa Ieyasu. Po zwycięstwie Tokugawów w bitwie pod Sekigaharą w 1600 r. Nobuyuki zachował swoje posiadłości w północnym Kozuke, ale polityka jednej domeny i jednego zamku szogunatu Tokugawa doprowadziła do rozbiórki zamku Iwabitsu w 1615 roku. Jokamachi przetrwał jako stacja pocztowa, ale został przeniesiony bliżej rzeki Agatsuma.
Dziś nie zachowały się żadne struktury z oryginalnego zamku. Odwiedzający mogą dotrzeć do tego miejsca 30-minutowym spacerem ze stacji Gunma-Haramachi na linii JR East Agatsuma, a następnie trudną 30-minutową wędrówką pod górę do dawnego wewnętrznego podzamcza.
W uznaniu jego historycznego znaczenia, zamek Iwabitsu znalazł się na liście "Continued Top 100 Japanese Castles" w 2017 roku.
Zobacz także
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Iwabitsu
Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
-
Zamek Tsutsujigasaki
Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
-
Zamek Nagoya
Zamek Nagoya, pierwotnie zbudowany przez domenę Owari w 1612 roku w okresie Edo, stoi na miejscu wcześniejszego zamku klanu Oda z okresu Sengoku. Stał się centralnym punktem Nagoya-juku, ważnego miasta zamkowego na drodze Minoji, która łączyła dwie główne Pięć Szlaków Edo: Tokaido i Nakasendo. W 1930 r. własność zamku została przeniesiona na miasto przez Cesarskie Ministerstwo Gospodarstwa Domowego, ustanawiając go centralnym punktem nowoczesnej Nagoi. Choć zamek został częściowo zniszczony podczas wojny na Pacyfiku w 1945 roku, od 1957 roku jest poddawany ciągłym pracom konserwatorskim i restauratorskim.
-
Zamek Matsushiro
Zamek Matsushiro, pierwotnie znany jako Zamek Kaizu, znajduje się w dawnym mieście Matsushiro, obecnie części miasta Nagano. Miejsce to jest uznawane za narodowe miejsce historyczne Japonii. Położony na północnych równinach Shinano między rzeką Chikuma a dawnym korytem rzeki, które służy jako naturalna zewnętrzna fosa na północy, zamek i otaczające go miasto były podatne na powodzie ze względu na ich lokalizację.
-
Zamek Fushimi
Zamek Fushimi, znany również jako Zamek Momoyama lub Zamek Fushimi-Momoyama, znajduje się w dzielnicy Fushimi w Kioto. Pierwotnie zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w latach 1592-1594 jako jego rezydencja na emeryturze, zamek został zniszczony przez trzęsienie ziemi Keichō-Fushimi w 1596 roku, a następnie odbudowany. Został jednak ponownie zburzony w 1623 roku, a na jego miejscu znajduje się obecnie grobowiec cesarza Meiji. Replika zamku została zbudowana w pobliżu w 1964 roku.
-
Zamek Odawara
Zamek Odawara, położony w mieście Odawara w prefekturze Kanagawa w Japonii, to zrekonstruowany obiekt historyczny, którego korzenie sięgają okresu Kamakura (1185-1333). Obecny donżon (główna twierdza) został odbudowany przy użyciu żelbetonu w 1960 roku na kamiennym fundamencie oryginalnej konstrukcji, która została rozebrana w latach 1870-1872 podczas restauracji Meiji.
-
Zamek Shinpu
Zamek Shinpu był japońską fortecą w stylu hirayama z okresu Sengoku, położoną na terenie dzisiejszego Nirasaki w prefekturze Yamanashi. Służył jako główna twierdza watażki Takeda Katsuyori. Wyznaczony jako narodowe miejsce historyczne w 1973 roku, zamek zajmuje strategiczną pozycję na górze ze stromymi klifami, z widokiem na rzekę Kamanashi na zachód od Kofu, gdzie kiedyś stał zamek Tsutsujigasaki Takedy Shingena.
