Matsudaira Nagachika (1473-1544?) był daimyō japońskiego okresu Sengoku i trzecim synem Matsudaira Chikatada. Był także pradziadkiem Tokugawy Ieyasu.
W 1496 roku Nagachika zastąpił swojego ojca jako głowa głównej gałęzi klanu Matsudaira. W tym czasie klan Matsudaira był uwikłany w ostry konflikt z sąsiednim klanem Imagawa o kontrolę nad prowincją Mikawa. Wkrótce po objęciu przywództwa Nagachika został zaatakowany przez Imagawę Ujichikę, ale wyszedł zwycięsko po ciężkiej bitwie.
Oprócz osiągnięć militarnych, Nagachika był również biegły w sztuce poezji renga. Jego dziesięcioletnie przywództwo charakteryzowało się konsolidacją władzy rodziny Matsudaira w Mikawie - fundamentem, który później okazał się kluczowy dla powstania Tokugawy Ieyasu.
W 1508 r. konflikt z Imagawa rozgorzał na nowo, a Nagachika po raz kolejny skutecznie odparł ich siły. W tym samym roku formalnie przekazał przywództwo nad klanem swojemu najstarszemu synowi, 28-letniemu wówczas Nobutadzie, i przeszedł na emeryturę. Jednak pomimo ustąpienia Nagachika nadal walczył u boku Nobutady, a później służył jako opiekun jego wnuka, Kiyoyasu.
Nobutada zmagał się z przywództwem i zraził do siebie wielu wasali klanu Matsudaira. Pod presją i w obawie o swoje życie zrzekł się władzy na rzecz swojego syna Kiyoyasu i wycofał się ze spraw publicznych. Nagachika przyjął wtedy rolę mentora dla swojego wnuka, podobnie jak w przypadku syna.
Pod przewodnictwem Nagachiki na początku lat trzydziestych XV wieku Kiyoyasu naciskał na Imagawę, szczególnie we wschodniej Mikawie. Jednak wewnętrzne napięcia klanowe pozostały. Kiyoyasu musiał stawić czoła rywalizacji ze strony swojego wuja, Matsudaira Nobusady, oraz niechęci ze strony wasala Abe Masatoyo. 5 grudnia 1535 r. Abe Masatoyo zamordował Kiyoyasu, który miał wówczas zaledwie 24 lata.
Po śmierci Kiyoyasu wybuchła walka o władzę nad klanem Matsudaira między Nobusadą a dziewięcioletnim synem Kiyoyasu, Matsudaira Hirotadą. Hirotada, który później został ojcem Tokugawy Ieyasu, szukał wsparcia, sprzymierzając się z klanem Imagawa. Choć na krótko został wyparty z Mikawy przez Nobusadę, Hirotada zdołał zebrać wystarczające poparcie, by odzyskać przywództwo. Nobusada pozostawał jednak nieustannym źródłem kłopotów.
Z czasem Hirotada umocnił swój autorytet, podczas gdy jego pradziadek, Matsudaira Nagachika, całkowicie wycofał się ze spraw klanowych. Nagachika zmarł 22 sierpnia 1544 r. w wieku 72 lat.
Zobacz także
-
Hojo Soun
Hōjō Nagaudji był jednym z wybitniejszych dowódców wojskowych schyłku okresu Muromachi. Dzięki udanemu sojuszowi małżeńskiemu oraz umiejętnemu wykorzystywaniu intryg politycznych zdołał skupić w swoich rękach pełnię władzy nad prowincjami Suruga, Izu i Sagami. Jego pochodzenie nie jest do końca jasne, jednak istnieje możliwość, że był związany z rodem Heiji z prowincji Ise, gdyż na początku życia nosił imię Ise Shinkurō.
-
Hirano Nagayasu
Od najmłodszych lat Hirano Nagayasu pozostawał na służbie Toyotomiego Hideyoshiego, ponieważ ojciec Nagayasu, Nagaharu, wiernie służył Hideyoshiemu jeszcze w okresie jego dzieciństwa. W ten sposób więź między rodem Hirano a domem Toyotomi została nawiązana na długo przed dojściem Hideyoshiego do władzy i miała charakter dziedzicznej lojalności wasalnej.
-
Hattori Hanzō
Hattori Hanzō, znany również pod imieniem Hattori Masanari, był trzecim synem Hattoriego Yasunagi, samuraja służącego klanowi Matsudaira. W dzieciństwie nazywano go Tigachi Hanzō. Jego ojciec zajmował najwyższy stopień w hierarchii shinobi, będąc jōninem, a Hanzō poszedł w jego ślady, wybierając tę samą drogę.
-
Hatano Hideharu
Hatano Hideharu był najstarszym synem Hatano Harumichiego, głowy rodu Hatano. W dzieciństwie został jednak adoptowany przez swojego wuja, Hatano Motohide, i dlatego formalnie uchodził za jego dziedzica. Od czasów dziadka Hideharu, Hatano Tanemichiego, ród Hatano pozostawał w zależności wasalnej od potężnego domu Miyoshi, który wywierał znaczny wpływ na siogunów z rodu Ashikaga i faktycznie kształtował sytuację polityczną w regionie. Na początku swojej kariery Hideharu służył Miyoshi Nagayoshiemu i, sądząc po zachowanych źródłach, zajmował dość wysoką pozycję w hierarchii swojego seniora, ponieważ znalazł się w wąskim gronie osób zaproszonych na ceremonię intronizacji cesarza Ōgimachi w 1557 roku.
-
Fukushima Masanori
Fukushima Masanori, samuraj z prowincji Owari, służył Toyotomiemu Hideyoshiemu i wziął udział w bitwie pod Shizugatake, gdzie wyróżnił się tak wybitnie, że otrzymał honorowy tytuł jednego z „Siedmiu Włóczni spod Shizugatake”, czyli wojowników, którzy wykazali się największym męstwem w walce. W nagrodę za odwagę i waleczność przyznano mu ziemie przynoszące dochód w wysokości 5 000 koku ryżu.
-
Uemura Masakatsu
Masakatsu należał do rodu Uemura i był synem Uemury Masatady; od najmłodszych lat służył Tokugawie Ieyasu. Podczas powstania Ikkō-ikki w prowincji Mikawa w 1563 roku, po przejściu z buddyjskiej sekty Jōdo Shinshū do sekty Jōdoshū, brał udział w tłumieniu rebelii. Po tych wydarzeniach Masakatsu został mianowany gubernatorem wojskowym i otrzymał nadania ziemskie. Według wielu źródeł należał do tzw. „Trzech Gubernatorów Mikawy” (Mikawa sanbugyō), wraz z Amano Yasukage (1537–1613) i Koriki Kiyonagą (1530–1608).
-
Tomoe Gozen
Gozen uważana jest za jeden z nielicznych historycznie udokumentowanych przykładów prawdziwych kobiet-wojowniczek feudalnej Japonii, znanych jako onna-musha lub onna-bugeisha. Chociaż historia Japonii zna niezliczone kobiety, które w różnych okresach były zmuszone chwytać za broń, na przykład w obronie swoich zamków, Tomoe Gozen była bez wątpienia wojowniczką naprawdę utalentowaną i doświadczoną. Była żoną Kiso (Minamoto) Yoshinaki, choć Opowieść o Heike przedstawia ją raczej jako wasalkę. Yoshinaka zbuntował się przeciwko klanowi Taira i w 1184 roku, po zwycięstwie w bitwie pod Kurikawą, zdobył Kioto. Gdy Taira zostali wyparci do zachodnich prowincji, Yoshinaka zaczął stanowczo twierdzić, że to on jeden jest godny objęcia przywództwa nad klanem Minamoto i przejęcia roli jego zwierzchnika.
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
