Kuroda Kanbei, znany również jako Kuroda Yoshitaka, a później jako Kuroda Josui, wyłonił się jako strateg wojskowy i daimyo w późnym okresie Sengoku. Uważany za bystry umysł strategiczny, odwagę i niezachwianą lojalność, pozostawił po sobie niezatarty ślad jako szanowany wojownik.
Urodzony w Himeji w 1546 roku, Kuroda Kanbei przejął przywództwo w rodzinie Kuroda w wieku 21 lat po śmierci swojego ojca, Mototaki, który służył jako starszy opiekun klanu Kodera z Himeji. Uznając dominację Ody Nobunagi, Kanbei zaproponował swojemu panu, Koderze Masamoto, sprzymierzenie się z siłami Ody. Pomimo skłonności Kodery do wspierania klanu Mori, który sprzeciwiał się Odzie, Kanbei, docierając do Toyotomi Hideyoshiego, zapewnił sobie bezpośrednią audiencję u Nobunagi. Jego strategiczne rady przyczyniły się do pomyślnego zdobycia Himeji, co doprowadziło do kapitulacji Kodery. Przyrzekając wierność klanowi Oda, Kanbei i strateg Takenaka Hanbei służyli jako doradcy Toyotomi Hideyoshiego.
W 1577 r. Kanbei został oskarżony przez Nobunagę o szpiegostwo, w wyniku czego jego dziewięcioletni syn Nagamasa został uprowadzony jako zakładnik. Na szczęście Takenaka Hanbei interweniował, ratując chłopca. Rok później, podczas misji dyplomatycznej w zamku Itami, Kanbei został schwytany, ale udało mu się uciec, odnosząc obrażenia, które pozostawiły go z trwałym utykaniem.
W późniejszych etapach okresu Sengoku Kuroda Kanbei wraz z synem nadal służyli Toyotomi Hideyoshiemu. Odegrali kluczowe role w kampaniach, w tym w inwazji na region Chugoku i kampanii Shikoku w 1585 roku. Podczas misji na Kyushu Kanbei, pod wpływem chrześcijańskiego daimyo Takayamy Ukona, na krótko przyjął chrześcijaństwo, przyjmując imię Don Simeon. Jednak z powodu rosnących obaw o obce wpływy wyrzekł się chrześcijaństwa i przyjął buddyjskie imię Josui.
Jako główny doradca bratanka Hideyoshiego, Kobayakawy Hideakiego, podczas Drugiej Kampanii Koreańskiej, Kanbei nawiązał bliskie relacje z Hideyoshim. Po śmierci Hideyoshiego, Kuroda przenieśli swoją lojalność do obozu Tokugawa, sprzymierzając się przeciwko przywódcy zachodnich lojalistów Ishidzie Mitsunariemu. W 1600 r. walczyli u boku Kato Kiyomasy w bitwie pod Sekigaharą. Po Sekigaharze Kanbei odmówił przyjęcia stanowiska w rządzie Tokugawa, ale wykorzystał swoje wpływy, aby ocalić ziemie klanu Shimazu i życie Otomo Yoshimune.
Zaangażowanie Kurody Kanbei w kluczowe wydarzenia okresu Sengoku i jego strategiczna przenikliwość znacząco wpłynęły na historię Japonii. Jego mądre rady przyczyniły się do sukcesów Hideyoshiego, pokazując nie tylko sprawność wojskową, ale także potencjalne poczucie humoru, czego przykładem jest jego charakterystyczny wybór noszenia miski owan jako hełmu.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
