Torii Mototada (1539 - 8 września 1600) był japońskim samurajem i daimyo, który żył w okresie Sengoku i późnym Azuchi-Momoyama. Był lojalnym sługą Tokugawy Ieyasu, a najlepiej zapamiętano go z bohaterskiej postawy podczas oblężenia Fushimi, wydarzenia, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu historii Japonii.
Wczesne życie i służba
Torii Mototada urodził się w Okazaki jako syn Torii Tadayoshiego. Jako dziecko został wysłany jako zakładnik do klanu Imagawa, gdzie służył Matsudairze Takechiyo (młodemu Tokugawie Ieyasu) jako stronnik. Po powrocie Ieyasu z niewoli Imagawa i późniejszym zjednoczeniu prowincji Mikawa, Mototada zyskał rozgłos jako jeden z jego najbardziej zaufanych generałów.
W 1572 r., po śmierci ojca, Mototada został głową rodziny Torii. W trakcie swojej kariery wojskowej brał udział w kilku znaczących bitwach, w tym:
- Oblężenie zamku Terabe (1558)
- Bitwa pod Anegawa (1570)
- Bitwa pod Mikatagaharą (1573), gdzie doznał obrażeń nogi, które uniemożliwiły mu poruszanie się przez całe życie.
- Bitwa pod zamkiem Suwahara (1574)
Podczas wojny Tenshō-Jingo (1582), toczonej między klanami Tokugawa i Hōjō o kontrolę nad prowincjami Kai, Shinano i Ueno, Mototada odegrał kluczową rolę w odparciu oddziału Hōjō liczącego 10 000 żołnierzy próbujących okrążyć siły Tokugawa w bitwie pod Kurokoma. Później, w 1585 r., dołączył do Ōkubo Tadayo i Hiraiwa Chikayoshi w oblężeniu zamku Ueda przeciwko klanowi Sanada, chociaż ich siły poniosły ciężkie straty.
Po konflikcie Toyotomi-Hōjō wziął udział w oblężeniu zamku Iwatsuki. Po przeniesieniu się Ieyasu do regionu Kantō, Mototada otrzymał 40,000-koku lenna w prowincji Shimōsa, co uczyniło go daimyo.
Oblężenie Fushimi (1600)
Wraz ze śmiercią Toyotomi Hideyoshi w 1598 r. doszło do walki o władzę między frakcją Tokugawa a lojalistami Toyotomi, dowodzonymi przez Ishidę Mitsunariego. W sierpniu 1600 r. szpiedzy poinformowali Mototadę, że Mitsunari zebrał armię liczącą 40 000 wojowników, aby pomaszerować przeciwko zamkowi Fushimi, ważnej twierdzy kontrolującej dostęp na wschód. W tym czasie Date Masamune bronił się przed Uesugi Kagekatsu na północy, podczas gdy Ieyasu pospieszył do Edo, aby zebrać swoje siły. Los kampanii Tokugawy zależał teraz od zdolności Mototady do utrzymania Fushimi.
Pomimo przewagi liczebnej 20 do 1, Mototada zdecydował się pozostać w zamku ze swoimi 1800 ludźmi, odmawiając opuszczenia swojego pana. Kiedy siły Mitsunariego zaatakowały, obrońcy walczyli dzielnie, utrzymując się przez 12 dni i zadając wrogowi tysiące ofiar. Gdy zamek upadł, pozostało tylko 10 samurajów, którzy zamiast się poddać, popełnili seppuku.
Dziedzictwo i wpływ
Przed śmiercią Mototada pozostawił ostatni list do swojego syna, Torii Tadamasy, w którym podkreślił niezachwianą lojalność klanu Torii wobec Tokugawy i poinstruował swoich potomków, aby służyli Tokugawie „zarówno podczas wzlotu, jak i upadku” z pokorą, nie szukając ani władzy, ani nagrody. Jego ostatnie słowa odzwierciedlają istotę samurajskiego kodeksu:
„Nie jest Drogą Wojownika szukanie ucieczki, nawet w czasach niebezpieczeństwa... Stanę tu przeciwko siłom całego kraju i umrę wspaniałą śmiercią”.
Poświęcenie Mototady dało Tokugawie Ieyasu czas potrzebny na zebranie 90-tysięcznej armii, co doprowadziło do zwycięstwa pod Sekigaharą - jednej z najkrwawszych i najbardziej decydujących bitew okresu Sengoku. Zwycięstwo to utorowało drogę do panowania Tokugawy nad Japonią, które trwało 268 lat.
Seppuku Mototady w Fushimi pozostaje jednym z najbardziej znanych aktów lojalności i honoru w historii samurajów. Wśród jego potomków był Ōishi Yoshio (1659-1703), przywódca Czterdziestu Siedmiu Rōninów, co jeszcze bardziej utrwaliło dziedzictwo rodziny Torii w historii Japonii.
Zobacz także
-
Asano Nagaakira
Asano Nagaakira (18 marca 1586 - 16 października 1632) był japońskim samurajem i daimyō z wczesnego okresu Edo. Początkowo rządził domeną Wakayama, a następnie został przeniesiony do domeny Hiroszima, gdzie jego rodzina pozostała aż do restauracji Meiji.
-
Takigawa Kazumasu
Takigawa Kazumasu (1525 - 21 października 1586), znany również jako Takikawa Sakon lub Sakonshogen, był wybitnym samurajem i daimyō okresu Sengoku. Służył jako lojalny służący i dowódca wojskowy pod Oda Nobunaga, a później Toyotomi Hideyoshi. Jego biologiczny syn, Toshimasu, został adoptowany przez Maedę Toshihisę, starszego brata Maedy Toshiie, a Kazumasu służył u boku Toshiie w kampaniach Nobunagi.
-
Sanada Yukitaka
Sanada Yukitaka (ok. 1512 - 8 czerwca 1574) był znanym wojownikiem samurajskim okresu Sengoku, najbardziej znanym jako jeden z "dwudziestu czterech generałów Takedy Shingena". Był ojcem Sanady Nobutsuny i Sanady Masayukiego, a także dziadkiem legendarnego Sanady Yukimury, który później służył klanowi Toyotomi.
-
Torii Mototada
Torii Mototada (1539 - 8 września 1600) był japońskim samurajem i daimyo, który żył w okresie Sengoku i późnym Azuchi-Momoyama. Był lojalnym sługą Tokugawy Ieyasu, a najlepiej zapamiętano go z bohaterskiej postawy podczas oblężenia Fushimi, wydarzenia, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu historii Japonii.
-
Toyotomi Hideyori
Toyotomi Hideyori (28 sierpnia 1593 - 4 czerwca 1615) był synem i wyznaczonym następcą Toyotomi Hideyoshiego, generała, który jako pierwszy zjednoczył Japonię. Jego matka, Yodo-dono, była siostrzenicą Ody Nobunagi.
-
Okubo Tadanori
Okubo Tadanori (13 stycznia 1842 - 10 sierpnia 1897) był dziewiątym daimyo domeny Odawara w prowincji Sagami (dzisiejsza prefektura Kanagawa) w późnym okresie Edo. Przed restauracją Meiji posiadał tytuł kurtuazyjny Kaga no Kami.
-
Okubo Tadayo
Okubo Tadayo (1532 - 28 października 1594) był generałem samurajów, który służył Tokugawie Ieyasu w okresie Azuchi-Momoyama, a później został daimyo domeny Odawara we wczesnym okresie Edo.
-
Araki Murashige
Araki Murashige (1535 - 20 czerwca 1586) był samurajem i poddanym Ikedy Katsumasy, głowy potężnego klanu Settsu-Ikeda w prowincji Settsu. Początkowo służył pod Katsumasą, a następnie związał się z Odą Nobunagą po udanej kampanii Nobunagi mającej na celu przejęcie kontroli nad Kioto.
