Yamamoto Kansuke, znany jako samurajski strateg i jeden z szanowanych 24 generałów Takedy Shingena, pochodził z regionu Mikawa, znanego z hodowli potężnych wojowników. Pomimo fizycznych wyzwań - ślepoty w jednym oku, kulawizny w jednej nodze i zniekształconej dłoni - Kansuke wyruszył na pielgrzymkę wojownika w wieku dwudziestu lat. Podróżując po całej krainie, doskonalił swoje umiejętności w zakresie strategii, taktyki, budowy zamków i prowadzenia wojny, angażując się w różne szkoły i formy szermierki.
Początkowo odrzucony przez klan Imagawa ze względu na swój wygląd, Kansuke znalazł uznanie i zaufanie jako lojalny wasal Takedy Shingena, który cenił jego intelekt i sprawność wojskową. Pnąc się po szczeblach kariery, Kansuke zasłużył na miejsce wśród dwudziestu czterech generałów Takedy, wykazując się męstwem podczas czwartej bitwy pod Kawanakajimą.
W październiku 1561 r., w obliczu wroga dowodzonego przez Uesugi Kenshina na górze Saijou, zagrażającego strategicznie ważnemu zamkowi Kaizu, Kansuke opracował "strategię dzięcioła". Czerpiąc inspirację z metody dzięcioła, zaproponował nocny atak, aby sprowokować oddziały Uesugi i zwabić je w dół góry do czekających poniżej sił Takeda.
Chociaż plan został zatwierdzony i oddziały weszły na górę, Uesugi, prawdopodobnie poinformowani przez szpiegów lub przewidujący manewr, zeszli już z przeciwnej strony, zaskakując Takedę niespodziewanym kontratakiem.
Zdając sobie sprawę z bezpośredniego zagrożenia dla lorda Shingena i biorąc na siebie odpowiedzialność za nieudany plan, Kansuke poprowadził dzielną, ale fatalną w skutkach samobójczą szarżę na główny obóz Uesugi. Pomimo odniesienia poważnych ran od włóczni i kul, Kansuke przeprowadził ostateczny, zdeterminowany atak na samurajów Uesugi, poświęcając przy tym swoje życie. Pomimo niepowodzenia, siły Takeda ostatecznie zwyciężyły, zmuszając Uesugi do odwrotu. W uznaniu jego odwagi i poświęcenia, Kansuke został uhonorowany pochówkiem na polu bitwy.
Zobacz także
-
Matsudaira Nagachika
Matsudaira Nagachika (1473-1544?) był daimyō japońskiego okresu Sengoku i trzecim synem Matsudaira Chikatada. Był także pradziadkiem Tokugawy Ieyasu.
-
Oishi Yoshio
Oishi Yoshio (24 kwietnia 1659 - 20 marca 1703) pełnił funkcję szambelana domeny Ako w prowincji Harima, będącej obecnie częścią współczesnej prefektury Hyogo, w latach 1679-1701. Najbardziej znany jest jako przywódca Czterdziestu Siedmiu Rōninów w ich wendecie w 1703 roku i jest uhonorowany jako główna postać w legendarnej opowieści o Chūshingura.
-
Asano Nagaakira
Asano Nagaakira (18 marca 1586 - 16 października 1632) był japońskim samurajem i daimyō z wczesnego okresu Edo. Początkowo rządził domeną Wakayama, a następnie został przeniesiony do domeny Hiroszima, gdzie jego rodzina pozostała aż do restauracji Meiji.
-
Takigawa Kazumasu
Takigawa Kazumasu (1525 - 21 października 1586), znany również jako Takikawa Sakon lub Sakonshogen, był wybitnym samurajem i daimyō okresu Sengoku. Służył jako lojalny służący i dowódca wojskowy pod Oda Nobunaga, a później Toyotomi Hideyoshi. Jego biologiczny syn, Toshimasu, został adoptowany przez Maedę Toshihisę, starszego brata Maedy Toshiie, a Kazumasu służył u boku Toshiie w kampaniach Nobunagi.
-
Sanada Yukitaka
Sanada Yukitaka (ok. 1512 - 8 czerwca 1574) był znanym wojownikiem samurajskim okresu Sengoku, najbardziej znanym jako jeden z "dwudziestu czterech generałów Takedy Shingena". Był ojcem Sanady Nobutsuny i Sanady Masayukiego, a także dziadkiem legendarnego Sanady Yukimury, który później służył klanowi Toyotomi.
-
Torii Mototada
Torii Mototada (1539 - 8 września 1600) był japońskim samurajem i daimyo, który żył w okresie Sengoku i późnym Azuchi-Momoyama. Był lojalnym sługą Tokugawy Ieyasu, a najlepiej zapamiętano go z bohaterskiej postawy podczas oblężenia Fushimi, wydarzenia, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu historii Japonii.
-
Toyotomi Hideyori
Toyotomi Hideyori (28 sierpnia 1593 - 4 czerwca 1615) był synem i wyznaczonym następcą Toyotomi Hideyoshiego, generała, który jako pierwszy zjednoczył Japonię. Jego matka, Yodo-dono, była siostrzenicą Ody Nobunagi.
-
Okubo Tadanori
Okubo Tadanori (13 stycznia 1842 - 10 sierpnia 1897) był dziewiątym daimyo domeny Odawara w prowincji Sagami (dzisiejsza prefektura Kanagawa) w późnym okresie Edo. Przed restauracją Meiji posiadał tytuł kurtuazyjny Kaga no Kami.
