Yamamoto Kansuke, znany jako samurajski strateg i jeden z szanowanych 24 generałów Takedy Shingena, pochodził z regionu Mikawa, znanego z hodowli potężnych wojowników. Pomimo fizycznych wyzwań - ślepoty w jednym oku, kulawizny w jednej nodze i zniekształconej dłoni - Kansuke wyruszył na pielgrzymkę wojownika w wieku dwudziestu lat. Podróżując po całej krainie, doskonalił swoje umiejętności w zakresie strategii, taktyki, budowy zamków i prowadzenia wojny, angażując się w różne szkoły i formy szermierki.
Początkowo odrzucony przez klan Imagawa ze względu na swój wygląd, Kansuke znalazł uznanie i zaufanie jako lojalny wasal Takedy Shingena, który cenił jego intelekt i sprawność wojskową. Pnąc się po szczeblach kariery, Kansuke zasłużył na miejsce wśród dwudziestu czterech generałów Takedy, wykazując się męstwem podczas czwartej bitwy pod Kawanakajimą.
W październiku 1561 r., w obliczu wroga dowodzonego przez Uesugi Kenshina na górze Saijou, zagrażającego strategicznie ważnemu zamkowi Kaizu, Kansuke opracował "strategię dzięcioła". Czerpiąc inspirację z metody dzięcioła, zaproponował nocny atak, aby sprowokować oddziały Uesugi i zwabić je w dół góry do czekających poniżej sił Takeda.
Chociaż plan został zatwierdzony i oddziały weszły na górę, Uesugi, prawdopodobnie poinformowani przez szpiegów lub przewidujący manewr, zeszli już z przeciwnej strony, zaskakując Takedę niespodziewanym kontratakiem.
Zdając sobie sprawę z bezpośredniego zagrożenia dla lorda Shingena i biorąc na siebie odpowiedzialność za nieudany plan, Kansuke poprowadził dzielną, ale fatalną w skutkach samobójczą szarżę na główny obóz Uesugi. Pomimo odniesienia poważnych ran od włóczni i kul, Kansuke przeprowadził ostateczny, zdeterminowany atak na samurajów Uesugi, poświęcając przy tym swoje życie. Pomimo niepowodzenia, siły Takeda ostatecznie zwyciężyły, zmuszając Uesugi do odwrotu. W uznaniu jego odwagi i poświęcenia, Kansuke został uhonorowany pochówkiem na polu bitwy.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
