Daimyo Matsudaira Tadayori, wybitny wasal klanu Tokugawa, urodził się w 1582 roku, w tym samym roku, w którym Oda Nobunaga został zamordowany, a jego śmierć nastąpiła w wyniku sporu po ceremonii parzenia herbaty w Edo w 1609 roku.
Podczas kluczowej bitwy pod Sekigaharą w 1600 r. Tadayoriemu powierzono ochronę rodowej siedziby Tokugawa i Matsudaira, zamku Okazaki w Mikawa (prefektura Aichi). Po bitwie otrzymał dowództwo nad zamkiem Inuyama (prefektura Aichi) i zamkiem Kaneyama w Mino (prefektura Gifu). Następnie zmarł jego wuj, Matsudaira Iehiro, a Tadayori odziedziczył majątek wuja i stypendium w wysokości 15 000 koku w Musashi-Matsuyama (północne Tokio, pref. Saitama) jeszcze w tym samym roku.
W wieku 20 lat Tokugawa Ieyasu podwoił dochody Tadayoriego w 1602 r., a on sam został przeniesiony do strategicznie ważnego zamku Hamamatsu ze stypendium w wysokości 50 000 koku. Żona Tadayoriego pochodziła z klanu Oda (Nagamasu Yuraku), młodszego rodzeństwa Ody Nobunagi, a para miała sześcioro dzieci.
Podczas pełnienia obowiązków w Sankin Kotai, obowiązkowej zastępczej obecności na dworze szoguna, Tadayori uczestniczył w ceremonii parzenia herbaty w rezydencji Mizuno Tadatane, kuzyna Tokugawy Ieyasu i głowy klanu Mizuno w Mikawa (pref. Aichi), 26 października 1609 roku. Innymi ważnymi uczestnikami byli szef policji feudalnej Hatamoto, Kume Saheiji i Hattori Hanhachiro.
Po ceremonii parzenia herbaty zgromadzeni przeszli do picia sake i gry w japońskie szachy znane jako Go. W trakcie sporu o zwycięski ruch między Mizuno i Hattori doszło do eskalacji napięcia, co doprowadziło do wyciągnięcia mieczy. Podczas próby stłumienia sprzeczki, Matsudaira Tadayori stracił życie w wieku 27 lat. Jego miejsce spoczynku znajduje się w świątyni Seigan-ji w Fuchu, w zachodniej części Tokio.
Następnie zarówno Hattori, jak i Mizuno otrzymali rozkaz popełnienia seppuku w związku z incydentem, który miał miejsce miesiąc później.
Zobacz także
-
Matsudaira Nagachika
Matsudaira Nagachika (1473-1544?) był daimyō japońskiego okresu Sengoku i trzecim synem Matsudaira Chikatada. Był także pradziadkiem Tokugawy Ieyasu.
-
Oishi Yoshio
Oishi Yoshio (24 kwietnia 1659 - 20 marca 1703) pełnił funkcję szambelana domeny Ako w prowincji Harima, będącej obecnie częścią współczesnej prefektury Hyogo, w latach 1679-1701. Najbardziej znany jest jako przywódca Czterdziestu Siedmiu Rōninów w ich wendecie w 1703 roku i jest uhonorowany jako główna postać w legendarnej opowieści o Chūshingura.
-
Asano Nagaakira
Asano Nagaakira (18 marca 1586 - 16 października 1632) był japońskim samurajem i daimyō z wczesnego okresu Edo. Początkowo rządził domeną Wakayama, a następnie został przeniesiony do domeny Hiroszima, gdzie jego rodzina pozostała aż do restauracji Meiji.
-
Takigawa Kazumasu
Takigawa Kazumasu (1525 - 21 października 1586), znany również jako Takikawa Sakon lub Sakonshogen, był wybitnym samurajem i daimyō okresu Sengoku. Służył jako lojalny służący i dowódca wojskowy pod Oda Nobunaga, a później Toyotomi Hideyoshi. Jego biologiczny syn, Toshimasu, został adoptowany przez Maedę Toshihisę, starszego brata Maedy Toshiie, a Kazumasu służył u boku Toshiie w kampaniach Nobunagi.
-
Sanada Yukitaka
Sanada Yukitaka (ok. 1512 - 8 czerwca 1574) był znanym wojownikiem samurajskim okresu Sengoku, najbardziej znanym jako jeden z "dwudziestu czterech generałów Takedy Shingena". Był ojcem Sanady Nobutsuny i Sanady Masayukiego, a także dziadkiem legendarnego Sanady Yukimury, który później służył klanowi Toyotomi.
-
Torii Mototada
Torii Mototada (1539 - 8 września 1600) był japońskim samurajem i daimyo, który żył w okresie Sengoku i późnym Azuchi-Momoyama. Był lojalnym sługą Tokugawy Ieyasu, a najlepiej zapamiętano go z bohaterskiej postawy podczas oblężenia Fushimi, wydarzenia, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu historii Japonii.
-
Toyotomi Hideyori
Toyotomi Hideyori (28 sierpnia 1593 - 4 czerwca 1615) był synem i wyznaczonym następcą Toyotomi Hideyoshiego, generała, który jako pierwszy zjednoczył Japonię. Jego matka, Yodo-dono, była siostrzenicą Ody Nobunagi.
-
Okubo Tadanori
Okubo Tadanori (13 stycznia 1842 - 10 sierpnia 1897) był dziewiątym daimyo domeny Odawara w prowincji Sagami (dzisiejsza prefektura Kanagawa) w późnym okresie Edo. Przed restauracją Meiji posiadał tytuł kurtuazyjny Kaga no Kami.
