Daimyo Matsudaira Tadayori, wybitny wasal klanu Tokugawa, urodził się w 1582 roku, w tym samym roku, w którym Oda Nobunaga został zamordowany, a jego śmierć nastąpiła w wyniku sporu po ceremonii parzenia herbaty w Edo w 1609 roku.
Podczas kluczowej bitwy pod Sekigaharą w 1600 r. Tadayoriemu powierzono ochronę rodowej siedziby Tokugawa i Matsudaira, zamku Okazaki w Mikawa (prefektura Aichi). Po bitwie otrzymał dowództwo nad zamkiem Inuyama (prefektura Aichi) i zamkiem Kaneyama w Mino (prefektura Gifu). Następnie zmarł jego wuj, Matsudaira Iehiro, a Tadayori odziedziczył majątek wuja i stypendium w wysokości 15 000 koku w Musashi-Matsuyama (północne Tokio, pref. Saitama) jeszcze w tym samym roku.
W wieku 20 lat Tokugawa Ieyasu podwoił dochody Tadayoriego w 1602 r., a on sam został przeniesiony do strategicznie ważnego zamku Hamamatsu ze stypendium w wysokości 50 000 koku. Żona Tadayoriego pochodziła z klanu Oda (Nagamasu Yuraku), młodszego rodzeństwa Ody Nobunagi, a para miała sześcioro dzieci.
Podczas pełnienia obowiązków w Sankin Kotai, obowiązkowej zastępczej obecności na dworze szoguna, Tadayori uczestniczył w ceremonii parzenia herbaty w rezydencji Mizuno Tadatane, kuzyna Tokugawy Ieyasu i głowy klanu Mizuno w Mikawa (pref. Aichi), 26 października 1609 roku. Innymi ważnymi uczestnikami byli szef policji feudalnej Hatamoto, Kume Saheiji i Hattori Hanhachiro.
Po ceremonii parzenia herbaty zgromadzeni przeszli do picia sake i gry w japońskie szachy znane jako Go. W trakcie sporu o zwycięski ruch między Mizuno i Hattori doszło do eskalacji napięcia, co doprowadziło do wyciągnięcia mieczy. Podczas próby stłumienia sprzeczki, Matsudaira Tadayori stracił życie w wieku 27 lat. Jego miejsce spoczynku znajduje się w świątyni Seigan-ji w Fuchu, w zachodniej części Tokio.
Następnie zarówno Hattori, jak i Mizuno otrzymali rozkaz popełnienia seppuku w związku z incydentem, który miał miejsce miesiąc później.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu
Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado
Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa
Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu
Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu
Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro
Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki
Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
