Imagawa Ujizane (1538 - 27 stycznia 1615) był japońskim daimyō, który żył w okresie Sengoku i wczesnym Edo. Został dziesiątą głową klanu Imagawa, podążając śladami swojego ojca, Imagawa Yoshimoto. Ujizane był ojcem Imagawy Norimochiego i Shinagawy Takahisy.
Urodzony w domenie Sunpu jako najstarszy syn Imagawy Yoshimoto, Ujizane w dzieciństwie nazywał się Tatsuomaru. W 1554 r. wzmocnił więzi polityczne poprzez małżeństwo z Lady Hayakawa, córką Hojo Ujiyasu, w ramach strategicznego sojuszu Kai-Sagami-Suruga. Oficjalnie odziedziczył przywództwo klanu w 1558 roku, kiedy jego ojciec przeszedł na emeryturę, aby skupić się na kampaniach wojskowych w prowincjach Tōtōmi i Mikawa.
Jednak w 1560 r., po śmierci ojca w bitwie pod Okehazamą, w Tōtōmi i Mikawa wybuchł chaos. Ujizane walczył o utrzymanie kontroli, ponieważ wielu wasali uciekło. Sytuacja pogorszyła się w 1568 r., kiedy zmarła jego babka, Jukei-ni, kluczowa postać polityczna w klanie. Ta strata otworzyła drzwi do ataków ze strony Takedy Shingena i Tokugawy Ieyasu.
W odpowiedzi Ujizane próbował zemścić się na klanie Takeda, nakładając embargo na sól, ale przyniosło to odwrotny skutek, gdy Uesugi Kenshin dostarczył sól Takedzie, przyspieszając upadek klanu Imagawa. W tym samym roku Shingen najechał Surugę, szybko zdobywając zamek Sunpu. Ujizane został zmuszony do ucieczki do zamku Kakegawa w prowincji Tōtōmi, ale po porażce w oblężeniu Kakegawy w 1569 r. sprzymierzył się z Tokugawą Ieyasu, mając nadzieję na odzyskanie kontroli nad Surugą.
Ujizane spotkał się później z Odą Nobunagą i Tokugawą Ieyasu w świątyni Sokoku-ji w 1575 r., co zostało odnotowane w „Shincho Koki” (Relacja Nobunagi). Brał również udział w bitwie pod Nagashino przeciwko klanowi Takeda. Ostatecznie rodzina Imagawa została poddanymi Tokugawy, a Ujizane posiadał rangę kōke (mistrza ceremonii).
Pomimo politycznych zawirowań, Ujizane był znany ze swoich wyrafinowanych zainteresowań kemari (tradycyjną japońską grą w piłkę) i poezją. Zmarł spokojnie w rodzinnej posiadłości w Shinagawie w 1615 roku.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
