Ii Naomasa, uznawany za jednego z Czterech Strażników klanu Tokugawa obok generałów Hondy Tadakatsu, Sakakibary Yasumasy i Sakai Tadatsugu, pochodził z wioski Hoda w prowincji Totomi (dzisiejsza zachodnia prefektura Shizuoka). Jego rodzina długo służyła Imagawie Yoshimoto, aż do jego śmierci w bitwie pod Okehazamą.
Urodzony jako syn Ii Naochiki, Naomasa musiał stawić czoła rodzinnym wstrząsom, gdy jego ojciec został niesprawiedliwie oskarżony o zdradę, co doprowadziło do jego wygnania, a następnie egzekucji przez syna Yoshimoto, Ujizane, w styczniu 1563 roku. W wieku trzech lat Naomasa, osierocony w wyniku tej tragedii, został przygarnięty przez rodzinę Tokugawa. Po śmierci macochy, Naotory, we wrześniu 1582 r., przejął przywództwo nad klanem Ii.
Rozpoczynając służbę dla rodu Tokugawa w połowie lat siedemdziesiątych XV wieku, Naomasa zyskał uznanie Tokugawy Ieyasu i został nagrodzony lennem w Omi (prefektura Shiga). W bitwie pod Nagakute w 1584 r. dowodził 3 tys. strzelców wyborowych i zapewnił sobie zwycięstwo nad siłami Ikedy Tsuneoki, zdobywając pochwałę od przywódcy przeciwnika, Toyotomi Hideyoshiego. Po tej bitwie matka Hideyoshiego została umieszczona pod opieką Naomasy jako zakładniczka, aby umocnić sojusz Toyotomi-Tokugawa.
Podczas oblężenia Odawary w 1590 r. Naomasa odegrał kluczową rolę w przełamaniu murów zamku, co doprowadziło do kapitulacji klanu Hojo. Jego wysiłki przyniosły mu zamek Minowa w Takasaki, Gunma, czyniąc go największym posiadaczem ziemskim wśród członków rodu Tokugawa.
W 1600 r., w bitwie pod Sekigaharą, Naomasa i jego zięć, Matsudaira Tadayoshi, zainicjowali śmiały atak na sprzymierzone z zachodnimi wojskami oddziały Ukita, mimo że początkowo nie byli pierwszymi w bitwie. Chociaż Naomasa przetrwał intensywny siedmiogodzinny konflikt, w ostatnich chwilach odniósł poważne obrażenia podczas pościgu za uciekającym klanem Shimazu. Pomimo osobistej opieki ze strony Ieyasu, uważa się, że rany odniesione w Sekigahara przyczyniły się do przedwczesnej śmierci Naomasy dwa lata później.
W uznaniu jego męstwa, Naomasa otrzymał ziemie we współczesnym Hikone. Nie lubiąc Ishidy Mitsunariego, byłego właściciela tego obszaru, do tego stopnia, że odmówił życia w jego cieniu, Naomasa kazał zburzyć zamek Ishidy na Sawayamie i usunąć znaczną ilość wierzchniej warstwy gleby z góry. Zamierzając założyć nowy zamek na górze Hikone, rozpoczął budowę, ale zmarł przed jej ukończeniem.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu
Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado
Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa
Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu
Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu
Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro
Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki
Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
