Honda Masashige, drugi syn zaufanego doradcy Tokugawy Ieyasu, Hondy Masanobu, rozpoczął służbę u boku ojca pod rządami Tokugawy Ieyasu, a później jego syna, przyszłego drugiego szoguna, Hidetady. W wieku 18 lat, w 1597 roku, Masashige brał udział w śmiertelnym sporze z Okabe Souhachi, co doprowadziło go do ucieczki. Następnie przez dwa lata służył daimyo Otani Yoshitsugu, a potem przez dwa lata Ukita Hideie. Pomimo jego niekonwencjonalnej ścieżki, jego szanowane nazwisko i reputacja wojownika otworzyły mu drzwi do różnych stanowisk.
Przez następne 14 lat Masashige służył różnym władcom w siedmiu regionach, ostatecznie zakładając oddział Kaga Honda w dzisiejszej prefekturze Ishikawa. Bitwa pod Sekigaharą pod koniec 1600 r. podzieliła naród na dwie frakcje, Wschód pod wodzą Tokugawy Ieyasu i Zachód pod wodzą Ishidy Mitsunariego. Pomimo walki po stronie opozycji, wyjątkowe osiągnięcia Masashige zwróciły uwagę Ieyasu.
Siły zachodnie zostały pokonane, a lord Ukita Hideie uciekł w bezpieczne miejsce, podczas gdy Masashige szukał schronienia w prowincji Omi (obecnie prefektura Shiga). Otrzymał oferty od lorda Kobayakawy Hideakiego i lorda Maedy Toshinagi, zanim dołączył do lorda Fukushimy Masanoriego. Dwa lata później przyjął znaczącą pozycję u Maedy Toshinagi, łącząc domy Maeda i Tokugawa.
W 1604 r. Masashige opuścił klan Maeda, by zostać głównym lennikiem daimyo Echigo, Uesugi Kagekatsu. Ożenił się z córką najwyższego rangą generała Uesugi, Naoe Kanetsugu, chcąc wzmocnić relacje między klanami Uesugi i Tokugawa. Po odbudowaniu zaufania polubownie rozstał się z Uesugi i powrócił do klanu Maeda w 1611 r., stając się pierwszą głową klanu Kaga Honda.
W 1614 r. wziął udział w zimowym oblężeniu Osaki, walcząc i ostatecznie przegrywając z Sanadą Nobushige (Yukimurą) w pobliżu kompleksu Sanada Maru na południe od zamku w Osace.
Niekonwencjonalny samuraj Honda Masashige zmarł w wieku 68 lat w 1647 roku. Był świadkiem ostatnich głównych bitew późnego okresu Sengoku, końca ery wojny domowej w Japonii i służył jako rozjemca między niektórymi z najważniejszych klanów w historii Japonii.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
