Hojo Tokimune, urodzony w rodzie szanowanych wojowników i mężów stanu, przeznaczony do rządzenia zarówno swoim klanem, jak i narodem, przyszedł na świat 5 czerwca 1251 roku. Jego ojciec, Hojo Tokiyori, służył jako piąty Shikken (regent) szoguna, a Tokimune przejął rolę ósmego regenta w wieku 18 lat. W tym czasie regenci Hojo posiadali znaczną władzę, skutecznie nadzorując nominalny szogunat.
Podobnie jak jego ojciec, Tokimune okazał się asertywnym przywódcą i sprytną postacią polityczną, posiadającą znaczną władzę i wpływy zarówno na dworze cesarskim, jak i szogunatu.
W styczniu 1268 r. Kubilaj Chan, przywódca Mongołów, wysłał wysłanników z wyraźnymi żądaniami podporządkowania Japonii jego rządom. Tokimune odpowiedział, odsyłając wysłanników bez odpowiedzi. Niezrażony Kubilaj Chan wysłał w ciągu kolejnych dwóch lat jeszcze czterech wysłanników, z których każdy spotkał się z taką samą stanowczą odmową ze strony Tokimune. Ten opór doprowadził do tego, że Mongołowie rozpoczęli inwazję na Japonię w 1274 roku. Przedsięwzięcie to zostało jednak udaremnione przez połączenie tajfunu i potężnej klasy japońskich wojowników samurajów. W następnym roku, 1275, kolejna delegacja pięciu przedstawicieli przybyła do Japonii i stanowczo odmówiła wyjazdu bez odpowiedzi. Tokimune kazał sprowadzić ich z Kyushu do siedziby rządu w Kamakurze, gdzie spotkał ich koniec. Nie otrzymawszy odpowiedzi od swoich wysłanników, Kubilaj Chan wysłał kolejnych pięciu, którzy zostali natychmiast straceni po przybyciu na miejsce. Sprowokowało to Mongołów do przeprowadzenia jeszcze większej inwazji w 1281 roku.
Tokimune, wojownik wyjątkowego kalibru i członek elity, odegrał kluczową rolę w opracowaniu strategii obronnej Japonii. Osobiście poprowadził swoich ludzi do walki z potężnymi Mongołami. Zdeterminowany, by wyeliminować wszelkie ślady tchórzostwa w swoich nowo utworzonych siłach samurajskich, zwrócił się o radę do mistrza zen Mugaku Sogen. Mugaku zaproponował, by samurajowie praktykowali zen w celu przezwyciężenia wewnętrznego źródła strachu. W rezultacie wpływ Tokimune stał się katalizatorem rozprzestrzeniania się buddyzmu zen w całej Japonii, zwłaszcza wśród samurajów.
20 kwietnia 1284 roku, w wieku 33 lat, Tokimune zmarł na gruźlicę i chorobę serca. Jego miejsce spoczynku znajduje się w świątyni Enkaku-ji w Yamanouchi w Kamakurze, obecnie uznawanej za skarb narodowy.
Zobacz także
-
Asano Nagaakira
Asano Nagaakira (18 marca 1586 - 16 października 1632) był japońskim samurajem i daimyō z wczesnego okresu Edo. Początkowo rządził domeną Wakayama, a następnie został przeniesiony do domeny Hiroszima, gdzie jego rodzina pozostała aż do restauracji Meiji.
-
Takigawa Kazumasu
Takigawa Kazumasu (1525 - 21 października 1586), znany również jako Takikawa Sakon lub Sakonshogen, był wybitnym samurajem i daimyō okresu Sengoku. Służył jako lojalny służący i dowódca wojskowy pod Oda Nobunaga, a później Toyotomi Hideyoshi. Jego biologiczny syn, Toshimasu, został adoptowany przez Maedę Toshihisę, starszego brata Maedy Toshiie, a Kazumasu służył u boku Toshiie w kampaniach Nobunagi.
-
Sanada Yukitaka
Sanada Yukitaka (ok. 1512 - 8 czerwca 1574) był znanym wojownikiem samurajskim okresu Sengoku, najbardziej znanym jako jeden z "dwudziestu czterech generałów Takedy Shingena". Był ojcem Sanady Nobutsuny i Sanady Masayukiego, a także dziadkiem legendarnego Sanady Yukimury, który później służył klanowi Toyotomi.
-
Torii Mototada
Torii Mototada (1539 - 8 września 1600) był japońskim samurajem i daimyo, który żył w okresie Sengoku i późnym Azuchi-Momoyama. Był lojalnym sługą Tokugawy Ieyasu, a najlepiej zapamiętano go z bohaterskiej postawy podczas oblężenia Fushimi, wydarzenia, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu historii Japonii.
-
Toyotomi Hideyori
Toyotomi Hideyori (28 sierpnia 1593 - 4 czerwca 1615) był synem i wyznaczonym następcą Toyotomi Hideyoshiego, generała, który jako pierwszy zjednoczył Japonię. Jego matka, Yodo-dono, była siostrzenicą Ody Nobunagi.
-
Okubo Tadanori
Okubo Tadanori (13 stycznia 1842 - 10 sierpnia 1897) był dziewiątym daimyo domeny Odawara w prowincji Sagami (dzisiejsza prefektura Kanagawa) w późnym okresie Edo. Przed restauracją Meiji posiadał tytuł kurtuazyjny Kaga no Kami.
-
Okubo Tadayo
Okubo Tadayo (1532 - 28 października 1594) był generałem samurajów, który służył Tokugawie Ieyasu w okresie Azuchi-Momoyama, a później został daimyo domeny Odawara we wczesnym okresie Edo.
-
Araki Murashige
Araki Murashige (1535 - 20 czerwca 1586) był samurajem i poddanym Ikedy Katsumasy, głowy potężnego klanu Settsu-Ikeda w prowincji Settsu. Początkowo służył pod Katsumasą, a następnie związał się z Odą Nobunagą po udanej kampanii Nobunagi mającej na celu przejęcie kontroli nad Kioto.
