Ashikaga Yoshiharu (2 kwietnia 1511 - 20 maja 1550) piastował stanowisko dwunastego szoguna w szogunacie Ashikaga od 1521 do 1546 roku, w późnym okresie Muromachi w Japonii. Urodził się jako syn jedenastego shōguna, Ashikaga Yoshizumi, i był znany pod dziecięcym imieniem Kameomaru.
Yoshiharu był człowiekiem znanym ze swojej mądrości, szacunku i znacznej postury. Rządził Japonią przez ponad dwie dekady, od 1521 do 1546 roku, wykazując się znacznym zrozumieniem władzy. Jednak, podobnie jak jego poprzednicy, jego rządy nie były pozbawione kontrowersji.
Jako dwunasty szogun szogunatu Ashikaga był potomkiem jedenastego szoguna, Ashikaga Yoshizumi, a jego biologiczną matką była dama o imieniu Hino Akiko.
Rządy Ashikaga Yoshiharu
Krytycy często twierdzą, że kadencja Ashikagi Yoshiharu jako szoguna charakteryzowała się nieskutecznym przywództwem. Opierając się na zapisach historycznych, źródłach i książkach, uczeni zauważyli, że doradcy mieli na niego znaczący wpływ. W niektórych przypadkach podejmowali nawet decyzje w jego imieniu.
Wielokrotnie zdarzało się, że doradcy ci z różnych powodów usuwali szoguna ze stolicy, skutecznie umieszczając go na wygnaniu, podczas gdy oni rządzili w jego imieniu. Zwykle miało to miejsce, gdy szogun próbował zapewnić sobie ostateczną władzę.
Jeden z najbardziej znaczących incydentów miał miejsce w 1528 roku, kiedy szogun Yoshiharu został zmuszony do wygnania z powodu intensywnej walki o władzę z Miyoshi Nagamoto, utrzymankiem Hosokawy Takakuniego. W tym czasie szogun starał się zebrać więcej zwolenników, aby potencjalnie usunąć tych daimyo z rady, a co za tym idzie z miasta. Jednak Miyoshi i Hosokawa, będąc przebiegłymi strategami, byli już o krok przed nim.
Później, z pomocą Hosokawy Harumoto i Miyoshiego Nagayoshiego, szogun zawarł pokój z Takakuni i Nagamoto, umożliwiając mu powrót do miasta. Podczas jego powrotu, po raz kolejny próbowali odebrać władzę Nagamoto, ale ich wysiłki ostatecznie zakończyły się niepowodzeniem. Doprowadziło to do ponownego wygnania Yoshiharu.
Tym razem szogun podjął decyzję o odejściu ze stanowiska, wierząc, że jego brak autorytetu jedynie przywiązał tytuł do jego nazwiska, nie dając mu prawdziwej zdolności do rządzenia. W obliczu wielokrotnego wygnania zdecydował się żyć jako zwykły obywatel i utorować drogę do tronu swoim następcom.
Odejście Ashikaga Yoshiharu
W 1561 r. Ashikaga Yoshiharu oficjalnie zrezygnował ze stanowiska przywódcy szogunatu okresu Muromachi. W tym czasie przebywał na wygnaniu w prowincji Omi w towarzystwie swojej rodziny. Zdając sobie sprawę ze swojej bezsilności jako władcy i bezcelowości ciągłych walk o władzę, zmęczył się wypychaniem ze stolicy i ciągłą walką z potężnymi daimyo o władzę, na którą słusznie zasługiwał.
Zmarł 20 maja 1550 roku. Później, w 1568 r., wspierany przez Odę Nobunagę, jego syn Ashikaga Yoshiaki został piętnastym szogunem.
Z zachodniej perspektywy Yoshiharu ma znaczenie, ponieważ był szogunem w czasie pierwszego kontaktu Japonii z europejskim Zachodem w 1543 roku. Portugalski statek, zepchnięty z kursu do Chin, wylądował w Japonii.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu
Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado
Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa
Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu
Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu
Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro
Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki
Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
