Nagamori wyróżniał się niezwykłym talentem dyplomatycznym i administracyjnym, pozostając jednocześnie odważnym wojownikiem. Uważa się, że pochodził ze wsi Mashita w prowincji Owari, która dziś stanowi część prefektury Aichi. Był wasalem Ody Nobunagi, a później służył Toyotomi Hideyoshiemu. W bitwie pod Komaki–Nagakute w 1584 roku Nagamori zdobył co najmniej dwie głowy przeciwników. Później powierzono mu nadzór nad ważnymi pracami publicznymi, w tym odbudową zamku Fushimi i budową dużych mostów Sanjō i Gojō w Kioto.
W 1585 roku Hideyoshi otrzymał tytuł kampaku — regenta cesarskiego — i utworzył „Radę Pięciu Komisarzy” (go-bugyō) do zarządzania sprawami państwa. Mashita Nagamori wszedł w skład rady razem z Ishidą Mitsunarim, Asano Nagamasą, Natsuką Masaie i Maedą Gen’i. Zdolności dyplomatyczne Nagamoriego ujawniły się podczas negocjacji z Uesugim Kagekatsu, który ostatecznie zgodził się odwiedzić Hideyoshiego w Kioto. Podczas kampanii odawarskiej przeciwko klanowi Hōjō to właśnie wysiłki Nagamoriego zapewniły lojalność daimyō Date Masamune.
Realizując projekt reformy gruntów Hideyoshiego, Nagamori przeprowadził badania katastralne w prowincji Ōmi w 1591 roku oraz w Awa i Hitachi w 1595 roku. Za sukces w tej misji otrzymał zamek Koriyama w prowincji Yamato oraz rozległe ziemie o dochodzie 200 000 koku ryżu. Jako jeden z go-bugyō Nagamori brał również udział w inwazji Hideyoshiego na Koreę w 1592 roku.
Po śmierci Hideyoshiego, gdy wybuchła walka o władzę między Ishidą Mitsunarim a Tokugawą Ieyasu, wydawało się, że Nagamori waha się w wyborze strony. Ieyasu osobiście go odwiedził, próbując skłonić go do przyłączenia się do koalicji wschodniej. Jednak gdy w 1600 roku rozpoczęła się kampania Sekigahara, Nagamori wraz z nominalnym przywódcą koalicji zachodniej, Mōrim Terumoto, wolał schronić się w zamku Osaka, aby chronić dziedzica Hideyoshiego — Toyotomiego Hideyoriego.
Istnieje teoria, że mimo formalnego wsparcia dla koalicji zachodniej Nagamori potajemnie przekazywał Ieyasu informacje o ruchach wojsk. Tłumaczy to fakt, że po zwycięstwie koalicji wschodniej Ieyasu oszczędził mu życie. Niemniej jednak odebrał mu tytuły i ziemie, a następnie wysłał go do zamku Iwatsuki, by służył Korikiemu Kiyonadze, wasalowi klanu Tokugawa.
Podczas zimowej kampanii Osaki w 1614 roku Nagamori otrzymał rozkaz szpiegowania zwolenników Hideyoriego na rzecz siogunatu Tokugawa. Możliwe, że to właśnie doprowadziło do tragicznych wydarzeń rok później.
W czasie letniej kampanii Osaki w 1615 roku syn Nagamoriego, Mashita Moritsugu, służył Yoshinao, synowi Ieyasu. Jednak uciekł i dołączył do obrońców zamku Osaka. Badacze do dziś dyskutują nad motywami jego działania: jedni uważają, że Moritsugu był oburzony „zdradą” ojca podczas zimowej kampanii i chciał „przywrócić honor rodziny”, inni sądzą, że został wysłany jako szpieg i rzekomo miał na to zgodę Yoshinao. Tak czy inaczej, kolejne wydarzenia wskazują, że Tokugawa Ieyasu był skrajnie niezadowolony z postępowania Moritsugu. Rozkazał 71-letniemu Mashicie Nagamoriemu popełnić seppuku. Sam Moritsugu zginął w bitwie o zamek. Nagamori został pochowany w świątyni Anrakuji w prefekturze Saitama.
Zobacz także
-
Mashita Nagamori
Nagamori wyróżniał się niezwykłym talentem dyplomatycznym i administracyjnym, pozostając jednocześnie odważnym wojownikiem. Uważa się, że pochodził ze wsi Mashita w prowincji Owari, która dziś stanowi część prefektury Aichi. Był wasalem Ody Nobunagi, a później służył Toyotomi Hideyoshiemu. W bitwie pod Komaki–Nagakute w 1584 roku Nagamori zdobył co najmniej dwie głowy przeciwników. Później powierzono mu nadzór nad ważnymi pracami publicznymi, w tym odbudową zamku Fushimi i budową dużych mostów Sanjō i Gojō w Kioto.
-
Magara Jurōzaemon Naotaka
Magara Jurōzaemon Naotaka był wasalem Asakury Yoshikage z prowincji Echizen, a o jego życiu wiadomo bardzo niewiele, włącznie z dokładnym rokiem urodzenia. Magara zdobył sławę dzięki swojej bohaterskiej śmierci w bitwie pod Anegawą w 1570 roku. W tej bitwie połączone siły Ody Nobunagi i Tokugawy Ieyasu starły się z armiami Asai i Asakury, przy czym Ieyasu dowodził lewym skrzydłem, walcząc z wojskami Asakury. Po przekroczeniu płytkiej rzeki Anegawa, która dzieliła obie armie, najlepsi generałowie Tokugawy — Honda Tadakatsu i Sakakibara Yasumasa — uderzyli na kwaterę główną Asakury Kagetake, naczelnego dowódcy armii Echizen. Atak Hondy Tadakatsu był tak błyskawiczny, że Kagetake znalazł się niemal całkowicie otoczony przez wrogie wojska.
-
Kusunoki Masashige
Kusunoki Masashige był bez przesady geniuszem wojny partyzanckiej. Gdyby nie ten utalentowany dowódca, cesarz Go-Daigo prawdopodobnie nie tylko nie objąłby tronu, ale też nie byłby w stanie stawić rzeczywistego oporu potężnemu klanowi Hojo. O jego życiu przed rokiem 1331 wiadomo bardzo niewiele; prawdopodobnie należał do akuto — „bezprawnych ludzi”, jak nazywano półbandyckie grupy samurajów terroryzujące wsie i małe miasteczka pod koniec XIII wieku. Kiedy cesarz wezwał go do służby, Masashige nie miał ani armii, ani pieniędzy, ani poparcia społeczeństwa. Mimo to właśnie wtedy rozpoczął swoją błyskotliwą karierę wojskową broniąc fortecy Akasaka. Ten drewniany fort otoczony palisadą stał się pierwszą poważną przeszkodą dla armii siogunatu Hojo: kilka tysięcy samurajów z prowincji wschodnich otoczyło zaledwie 200 ludzi Masashige i rozpoczęło szturm.
-
Kobayakawa Takakage
Kobayakawa Takakage był słusznie uważany za jednego z najinteligentniejszych ludzi swojej epoki. Nawet Kuroda Kanbei, słynny strateg znany ze swojej przebiegłości — o którym mówiono, że potrafi przechytrzyć nawet lisa — przyznawał, że Takakage dorównywał mu intelektem, a czasem nawet go przewyższał. Po śmierci swojego ojca, Mōri Motonariego, Takakage faktycznie kierował klanem Mōri przez wiele lat, pełniąc jednocześnie funkcję doradcy swojego siostrzeńca, Mōri Terumoto.
-
Kira Chikazane
Chikazane, syn Kira Chikasady i bratanek słynnego daimyō Chōsokabe Motochiki, był żonaty ze swoją kuzynką, córką Motochiki. Od młodych lat wykazywał duży talent i obiecujące zdolności, lecz jego charakter cechował się porywczością oraz skłonnością do gwałtownych, czasem agresywnych zachowań.
-
Kyogoku Takatsugu
Od początku swojej kariery Takatsugu służył pod rozkazami Ody Nobunagi i był żonaty z jego bratanicą, co zapewniło mu silną pozycję na dworze oraz bliskie relacje z jednym z najpotężniejszych klanów tamtych czasów. Jednak wydarzenia roku 1582 całkowicie odmieniły jego los. Gdy Akechi Mitsuhide zbuntował się przeciwko Nobunadze i zdradziecko go zabił w świątyni Honnō-ji, Takatsugu postanowił wykorzystać chaos, by wzmocnić swoją pozycję. Zaútočil na zamek Nagahama w prowincji Ōmi, lecz jego atak został odparty, a wkrótce potem Mitsuhide poniósł klęskę w bitwie pod Yamazaki z siłami Toyotomiego Hideyoshiego, pozostawiając Takatsugu bez sojuszników.
-
Katō Yoshiaki
Yoshiaki, lojalny wasal klanu Oda, po raz pierwszy zasłynął jako utalentowany wojownik podczas bitwy pod Shizugatake w 1583 roku. Za odwagę i wybitne osiągnięcia wojskowe został włączony do słynnej grupy znanej jako „Siedem Włóczni Shizugatake” — elitarnego grona samurajów, którzy zasłynęli niezwykłą odwagą w tej bitwie. Później Yoshiaki został jednym z admirałów floty Toyotomiego Hideyoshiego i brał czynny udział w jego kolejnych kampaniach wojennych. Dowodził okrętami podczas wypraw na Kyūshū oraz oblężenia Odawary, wykazując się nie tylko męstwem, lecz także wyjątkowymi zdolnościami przywódczymi i strategicznymi. Za wierną służbę i skuteczne dowodzenie Yoshiaki otrzymał posiadłość w Matsuzaki z rocznym dochodem wynoszącym 100 000 koku ryżu — symbolem wysokiego statusu i dobrobytu.
-
Katagiri Katsumoto
Katsumoto urodził się w rodzinie Katagiri Naomasa, pochodzącej ze starego i szlachetnego rodu. Klan Katagiri służył pierwszym szogunom z rodu Minamoto przez ponad pięć wieków i posiadał ziemie w północnej części prowincji Shinano.
