
Yagyū Munenori rozpoczął służbę u Tokugawy Ieyasu w czasie, gdy u jego boku znajdował się jeszcze jego ojciec, Yagyū Muneyoshi. W 1600 roku Munenori wziął udział w decydującej bitwie pod Sekigaharą. Już w 1601 roku został mianowany instruktorem kenjutsu Tokugawy Hidetady, syna Ieyasu, który później został drugim siogunem z rodu Tokugawa.
Następnie Munenori służył również trzeciemu siogunowi, Tokugawie Iemitsu, i w nagrodę otrzymał lenno w prowincji Yamato o dochodzie 12 500 koku ryżu, znane jako Yagyū-han. Zapisał się w historii jako jedyny mistrz miecza, który zdobył tytuł daimyō wyłącznie dzięki swoim wybitnym umiejętnościom szermierczym. Około 1632 roku Munenori ukończył traktat Heihō Kadensho, w którym przedstawił, w jaki sposób praktyczne szkolenie w posługiwaniu się mieczem może być użyteczne nie tylko w walce, lecz także w codziennym życiu oraz w sferze rządzenia i polityki.
Zobacz także
-
Yagyu Munenori

Yagyū Munenori rozpoczął służbę u Tokugawy Ieyasu w czasie, gdy u jego boku znajdował się jeszcze jego ojciec, Yagyū Muneyoshi. W 1600 roku Munenori wziął udział w decydującej bitwie pod Sekigaharą. Już w 1601 roku został mianowany instruktorem kenjutsu Tokugawy Hidetady, syna Ieyasu, który później został drugim siogunem z rodu Tokugawa.
-
Yagyu Muneyoshi

Samuraj pochodzący z prowincji Yamato, wywodził się z rodziny, która poniosła klęskę w walce z klanem Tsutsui. Muneyoshi po raz pierwszy wziął udział w bitwie w wieku szesnastu lat. Zmuszony przez okoliczności, wstąpił na służbę domu Tsutsui, a następnie służył Miyoshi Tōkei. Później znalazł się pod dowództwem Matsunagi Hisahide i z czasem został wasalem najpierw Ody, a następnie Toyotomiego.
-
Endo Naozune

Naozune służył u Azai Nagamasy i był jednym z czołowych wasali tego rodu, znanym ze swojej odwagi i determinacji. Towarzyszył Nagamasie podczas jego pierwszego spotkania z Odą Nobunagą i już wtedy prosił o pozwolenie na zabicie Nobunagi, obawiając się go jako niezwykle niebezpiecznego człowieka; Nagamasa jednak nie wyraził na to zgody.
-
Hosokawa Sumimoto

Sumimoto pochodził z klanu Hosokawa: był biologicznym synem Hosokawy Yoshiharu, a jednocześnie adoptowanym synem Hosokawy Masamoto, spadkobiercy Hosokawy Katsumoto, jednego z głównych inspiratorów wojny Ōnin. Masamoto był homoseksualistą, nigdy się nie ożenił i nie miał własnych dzieci. Początkowo adoptował Sumiyukiego, przedstawiciela arystokratycznego rodu Kujō, jednak wybór ten spotkał się z niezadowoleniem i ostrą krytyką ze strony starszych wasali domu Hosokawa. W rezultacie Masamoto zmienił swoją decyzję i ogłosił Sumimoto swoim następcą, reprezentanta bocznej linii klanu Hosokawa, od dawna osiadłej w prowincji Awa na wyspie Shikoku. Niemal natychmiast chłopiec został wciągnięty w złożoną i zażartą sieć intryg politycznych.
-
Honda Masanobu

Masanobu początkowo należał do otoczenia Tokugawy Ieyasu, lecz później przeszedł na służbę Sakai Shōgena, daimyō i kapłana z Ueno. Zmiana ta automatycznie uczyniła go wrogiem Ieyasu, który pozostawał w konflikcie z ruchem Ikkō-ikki w prowincji Mikawa. Po rozgromieniu Ikkō-ikki w 1564 roku Masanobu został zmuszony do ucieczki, jednak z czasem powrócił i ponownie wstąpił na służbę Ieyasu. Nie zdobył sławy jako dowódca wojskowy z powodu rany odniesionej w młodości, mimo to przez następnych pięćdziesiąt lat niezmiennie pozostawał po stronie Ieyasu.
Honda Masazumi

Masazumi był najstarszym synem Hondy Masanobu. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu u boku swojego ojca, biorąc udział w sprawach rodu Tokugawa i stopniowo zdobywając doświadczenie zarówno w sferze wojskowej, jak i administracyjnej. W decydującej bitwie pod Sekigaharą w 1600 roku Masazumi należał do rdzenia wojsk Tokugawy, co świadczyło o wysokim poziomie zaufania, jakim darzył go Ieyasu. Po zakończeniu kampanii powierzono mu szczególnie delikatne zadanie – służbę w straży pokonanego Ishidy Mitsunariego, jednego z głównych przeciwników Tokugawy, co wymagało wyjątkowej niezawodności i ostrożności.
Hojo Shigetoki

Hōjō Shigetoki, trzeci syn Hōjō Yoshitokiego, był jeszcze bardzo młody — miał zaledwie pięć lat — gdy jego dziad Tokimasa został pierwszym przedstawicielem klanu Hōjō, który objął urząd regenta przy siogunie.
Hojo Masako

Masako była jedną z najbardziej wpływowych i potężnych postaci politycznych epoki rządów wojskowych w Japonii. Była córką Hōjō Tokimasy i żoną Minamoto no Yoritomo.
