Zamek Fukui, wzniesiony w 1606 roku przez Yuki Hideyasu, potajemnego syna Tokugawy Ieyasu, jest świadectwem złożonej historii rodziny. Urodzony w Omanie, służący żony Ieyasu, Tsukiyamy Dono, Yuki Hideyasu został ukryty przez ojca z obawy przed małżeńskim konfliktem. Wychowywany w cieniu, aż do momentu wyłonienia się jako samuraj, Yuki udowodnił swoją siłę w wielu bitwach, zdobywając uznanie samego Ieyasu.
W kluczowej bitwie pod Sekigaharą Yuki Hideyasu stanął po stronie wschodnich sił swojego ojca, po raz kolejny pokazując swoją sprawność i zdobywając podziw Ieyasu. W uznaniu jego męstwa Ieyasu przyznał mu ziemie Shibata Katsuie w prowincji Echizen (obecnie prefektura Fukui) i pomógł w budowie zamku Fukui. Zaprojektowany przez Ieyasu i wzmocniony kamieniami z zamku Kitanosho kompleks zamkowy, w tym dzielnice Honmaru i Ni-no-maru, trwał sześć lat.
W 1624 roku zamek Fukui został oficjalnie ochrzczony przez jego trzeciego władcę, Matsudaira Tadamasa, wyznaczając początek panowania domeny Fukui pod rządami klanu Matsudaira przez 270 lat. Chociaż kultowa pięciopiętrowa wieża zamku uległa pożarowi w 1669 roku i nigdy nie została odbudowana, wytrzymałe kamienne mury i rozległe fosy przetrwały jako niemi świadkowie stuleci historii.
Dziś na terenie dawnego zamku mieszczą się biura rządowe i organy ścigania, ale echa dziedzictwa zamku Fukui wciąż pozostają. Monumentalny kamienny posąg Yuki Hideyasu zdobi krajobraz, a trwające wysiłki mają na celu zwiększenie historycznej autentyczności tego miejsca, w tym przywrócenie strategicznych bram, takich jak most Rokabashi i brama Yamazato-guchi Gomon. Oryginalna kamienna podstawa zamku pozostaje dostępna dla zwiedzających, oferując wgląd w historyczną przeszłość Fukui pośród nowoczesności prefektury Fukui.
Zobacz także
-
Zamek Edo
Historia zamku Edo sięga okresu Heian, kiedy to klan Edo zbudował tu niewielką fortecę. W 1457 roku wasal klanu Uesugi, Ota Dokan (1432–1486), wzniósł w tym miejscu pełnoprawny zamek. Wewnętrzne spory osłabiły klan Uesugi, a w 1524 roku wnuk Ota Dokana, Ota Yasutaka, bez walki przekazał zamek wojskom Hojo, dowodzonym przez ambitnego Hojo Souna. Chociaż główną fortecą klanu pozostawał zamek Odawara, Edo było uważane za ważny punkt strategiczny.
-
Muzeum Samurajów Shinjuku
Położone w tętniącej życiem dzielnicy Shinjuku muzeum prezentuje bogatą kolekcję samurajskich zbroi, broni i artefaktów kulturowych z okresu od Kamakura do Edo. Eksponaty mają na celu przekazanie niezachwianego przywiązania samurajów do honoru i dyscypliny, odzwierciedlając sposób, w jaki ich duch nadal wpływa na współczesną kulturę japońską.
-
Zamek Anjo
Zamek Anjo został zbudowany na niewielkim wzniesieniu na skraju płaskowyżu Hekikai, około 2 kilometrów na południowy wschód od dzisiejszego centrum miasta Anjo w prefekturze Aichi. Obecnie okolica rozwija się dzięki rolnictwu na dużą skalę i produkcji motoryzacyjnej, wykorzystując rozległe równiny i bliskość regionu Nagoya.
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Iwabitsu
Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
-
Zamek Tsutsujigasaki
Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
-
Zamek Nagoya
Zamek Nagoya, pierwotnie zbudowany przez domenę Owari w 1612 roku w okresie Edo, stoi na miejscu wcześniejszego zamku klanu Oda z okresu Sengoku. Stał się centralnym punktem Nagoya-juku, ważnego miasta zamkowego na drodze Minoji, która łączyła dwie główne Pięć Szlaków Edo: Tokaido i Nakasendo. W 1930 r. własność zamku została przeniesiona na miasto przez Cesarskie Ministerstwo Gospodarstwa Domowego, ustanawiając go centralnym punktem nowoczesnej Nagoi. Choć zamek został częściowo zniszczony podczas wojny na Pacyfiku w 1945 roku, od 1957 roku jest poddawany ciągłym pracom konserwatorskim i restauratorskim.
-
Zamek Matsushiro
Zamek Matsushiro, pierwotnie znany jako Zamek Kaizu, znajduje się w dawnym mieście Matsushiro, obecnie części miasta Nagano. Miejsce to jest uznawane za narodowe miejsce historyczne Japonii. Położony na północnych równinach Shinano między rzeką Chikuma a dawnym korytem rzeki, które służy jako naturalna zewnętrzna fosa na północy, zamek i otaczające go miasto były podatne na powodzie ze względu na ich lokalizację.
