Filozofia samurajów wywodzi się z buddyzmu zen, niosącego ideę istnienia jednego idealnego miecza, z którego wyłonił się cały dualny świat z niezliczonymi wątpliwościami.
Pojęcie "Budsido"
"Budosesinshu" - " Kodeks samuraja "(przetłumaczony jako" droga początkującego wojownika") został napisany jako przewodnik dla Japończyków, którzy wybrali karierę wojskową. Autorem książki jest konfucjański mnich i historyk wojskowy Taira Shigesuke. Potem zajęło 5 wieków rządów wojskowych, aby ostatecznie wypracować standard nienagannego zachowania samuraja; sporządzić instrukcje moralne i praktyczne; określić osobiste, społeczne i zawodowe standardy zachowania wojownika, które spełniają tradycje historyczne.
Słowo "Bushido"zawiera 3 znaki. Słowo "BUSHI" jest jedynym w języku japońskim, które najdokładniej określa pojęcie i istotę wojownika. Pierwszy hieroglif " BU "to" wojskowy", jego rdzeniem jest słowo"zatrzymać". A drugi to skrócona wersja oznaczenia włóczni. W starożytnym chińskim źródle istnieje szczegółowa interpretacja, w której mówi się, że "bu" zabrania przemocy – "zatrzymuje włócznię".
W języku japońskim znak " si "oznacza " wojskowy", "wojownik", "szlachetny człowiek". Początkowo to słowo określało ludzi, którzy posiadają pewne umiejętności i zajmują wysoką pozycję w społeczeństwie, ale są gotowi wziąć broń w ręce, jeśli zajdzie taka potrzeba. Okazuje się, że "BUSHI" to osoba, która zachowuje pokój zarówno czysto pokojowymi metodami, za pomocą sztuki, jak i miecza.
Ostatni znak - "przed" - oznacza"ścieżkę". Jest to najważniejsze pojęcie dla wielu wschodnich nauk, łączące niezgodne z pierwszym spojrzeniem cechy- " BU " i " Bun "w obrazie"idealnego człowieka".
Postulaty Bushido
Dość wyraźnie żądania Bushido zostały sformułowane przez Daidoji Yuzana:
- prawdziwa odwaga polega na tym, że trzeba żyć, gdy jest to zgodne z prawem, i umrzeć, gdy jest to zgodne z prawem;
- iść na śmierć trzeba z jasną świadomością tego;
- należy ważyć każde swoje słowo i zastanawiać się, czy moje słowa są prawdziwe;
- w jedzeniu trzeba być umiarkowanym i unikać rozwiązłości;
- w codziennych czynnościach należy pamiętać o śmierci;
- przestrzegaj zasady "rodzice są pniem drzewa, a dzieci gałęziami";
- zawsze być wiernym Panu;
- idź na włócznie i strzały wroga bez strachu;
- lojalność, odwaga i Sprawiedliwość to główne cnoty samuraja;
- jeśli przegrasz wojnę, musisz z dumą wymówić swoje imię i umrzeć z uśmiechem, bez upokarzającego pośpiechu.
Filozofia samurajów
Prawdziwe duchowe znaczenie Kodeksu samurajów "Budsido" można sformułować w następujący sposób:"wojownik musi żyć ze świadomością, że w każdej chwili może umrzeć i trzeba docenić każdą chwilę życia, ponieważ może to być ostatnia". Tylko osoba gotowa na śmierć może zobaczyć świat w całej okazałości i poświęcić cały swój czas na pomoc bliźnim i samorozwój. Tylko zdając sobie sprawę, że widzisz to wszystko po raz ostatni, będziesz patrzeć na świat z miłością, zauważając wszystko, czego zwykli ludzie nie widzą w zgiełku życia. Wojownik czuje, jak słońce ogrzewa go promieniami, jak szeleszczą liście i ptaki pięknie śpiewają, jak liść zerwany z gałęzi, wirujący, wpada do strumienia i szybko płynie z prądem. Dlatego wśród samurajów jest wielu poetów, z których wielu, zgodnie z tradycją, porzuciło swoje umierające wiersze. Wielu z nich interesowało się także Teatrem, sztukami wizualnymi i kaligrafią.
Zobacz także
-
Zamek Kanazawa
Budowa zamku Kanazawa rozpoczęła się w 1580 roku na polecenie Sakumy Morimasy, wasala Ody Nobunagi. Zamek został zbudowany na miejscu świątyni sekty Ikko-Ikki Oyama Gobo, dlatego czasami nazywany jest zamkiem Oyama. Morimasa zdążył wykopać kilka rowów i rozpocząć budowę miasta przyzamkowego. Jednak po klęsce w bitwie pod Shizugatake w 1583 roku został stracony, a posiadłość zamku przeszła w ręce Maedy Toshie (1538–1599).
-
Zamek Nakatsu
Kuroda Yoshitaka (1546–1604) był jednym z najbliższych doradców legendarnego wodza Toyotomi Hideyoshi. Brał udział w kluczowych kampaniach wojskowych końca XVI wieku — w wyprawie na Shikoku w 1585 roku i wyprawie na Kyushu w 1587 roku. Później, podczas drugiej kampanii w Korei, Yoshitaka pełnił funkcję głównego doradcy dowódcy wojsk inwazyjnych Kobayakawa Hideaki. Po śmierci Hideyoshi przysiągł wierność Tokugawie Ieyasu, zapewniając sobie w ten sposób wpływy i protekcję nowego przywódcy Japonii.
-
Zamek Edo
Historia zamku Edo sięga okresu Heian, kiedy to klan Edo zbudował tu niewielką fortecę. W 1457 roku wasal klanu Uesugi, Ota Dokan (1432–1486), wzniósł w tym miejscu pełnoprawny zamek. Wewnętrzne spory osłabiły klan Uesugi, a w 1524 roku wnuk Ota Dokana, Ota Yasutaka, bez walki przekazał zamek wojskom Hojo, dowodzonym przez ambitnego Hojo Souna. Chociaż główną fortecą klanu pozostawał zamek Odawara, Edo było uważane za ważny punkt strategiczny.
-
Muzeum Samurajów Shinjuku
Położone w tętniącej życiem dzielnicy Shinjuku muzeum prezentuje bogatą kolekcję samurajskich zbroi, broni i artefaktów kulturowych z okresu od Kamakura do Edo. Eksponaty mają na celu przekazanie niezachwianego przywiązania samurajów do honoru i dyscypliny, odzwierciedlając sposób, w jaki ich duch nadal wpływa na współczesną kulturę japońską.
-
Zamek Anjo
Zamek Anjo został zbudowany na niewielkim wzniesieniu na skraju płaskowyżu Hekikai, około 2 kilometrów na południowy wschód od dzisiejszego centrum miasta Anjo w prefekturze Aichi. Obecnie okolica rozwija się dzięki rolnictwu na dużą skalę i produkcji motoryzacyjnej, wykorzystując rozległe równiny i bliskość regionu Nagoya.
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Iwabitsu
Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
-
Zamek Tsutsujigasaki
Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
