Klan Oda doszedł do władzy w prowincji Owari w XV wieku w wyniku tzw. gokoku-jo, czyli „obalenia wyższych przez niższych”. Buntując się przeciwko swojemu suzerenowi, klanowi Shiba, Oda zdołał osiągnąć niezależność. Jednak zwycięstwo to doprowadziło do wewnętrznych sporów: klan podzielił się na dwie rywalizujące ze sobą gałęzie.
Jedna z nich, znana jako Ise-no-Kami, ufortyfikowała się w zamku Iwakura. Druga, Yamato-no-Kami, zajęła zamek Kiyosu.
W połowie XVI wieku w klanie na znaczenie zyskał młody i energiczny dowódca o imieniu Oda Nobunaga. Uczyniwszy zamek Kiyosu swoją główną bazą, zaczął celowo jednoczyć całą prowincję Owari pod swoim panowaniem.
Najpierw Nobunaga brutalnie rozprawił się ze swoimi najbliższymi krewnymi, którzy zostali wyeliminowani jako niebezpieczni rywale. Następnie zwrócił swoją uwagę na sąsiednią gałąź klanu, która kontrolowała zamek Iwakura. W tym czasie zamkiem dowodzili Oda Nobuyasu i Oda Nobukata.
Zamek Iwakura był potężną fortyfikacją. Otaczała go podwójna fosa, rozciągająca się na długości około 90 metrów z zachodu na wschód i około 170 metrów z północy na południe. Twierdzę uzupełniały wieże strażnicze i inne konstrukcje obronne.
W czerwcu 1559 roku Nobunaga rozpoczął atak na zamek. Najpierw nakazał spalenie miasta zamkowego, aby oczyścić podejścia do fortecy. Następnie zamek został całkowicie otoczony licznymi barykadami i oblężony.
Oblężenie trwało ponad dwa miesiące. Nobunaga systematycznie osłabiał obrońców, używając strzał zapalnych, ostrzału i nagłych ataków.
W końcu obrońcy zamku uznali, że dalszy opór jest bezcelowy. Otworzyli bramy i poddali się. Garnizonowi pozwolono opuścić oblężone terytorium bez przeszkód. Po poddaniu się zamku Nobunaga nakazał zniszczenie fortyfikacji Iwakura i powrócił do Kiyosu.
Podczas oblężenia zginął Yamauchi Moritoyo, ojciec Yamauchi Kazutoyo, przyszłego wasala Nobunagi i bohatera bitew pod Anegawa i Nagashino. Moritoyo walczył po stronie pokonanych. Upadek zamku Iwakura oznaczał ostateczne zjednoczenie prowincji Owari pod rządami Ody Nobunagi.
Zobacz także
-
Oblężenie zamku Hara
Powstanie Shimabara w latach 1637–1638, którego kulminacją było oblężenie zamku Hara, było ostatnim poważnym powstaniem okresu Edo i miało poważne konsekwencje polityczne.
-
Bitwa pod Tennoji
Konfrontacja między Tokugawą Ieyasu i Toyotomi Hideyori podczas „zimowej kampanii w Osace” zakończyła się podpisaniem traktatu pokojowego. 22 stycznia 1615 r., dzień po podpisaniu traktatu, Ieyasu udawał, że rozwiązuje swoją armię. W rzeczywistości oznaczało to, że siły Shimazu wycofały się do najbliższego portu. Tego samego dnia prawie cała armia Tokugawy rozpoczęła zasypywanie zewnętrznej fosy.
-
Oblężenie zamku Shuri
Królestwo Ryukyu powstało w 1429 roku na Okinawie, największej wyspie archipelagu Ryukyu (Nansei), w wyniku zjednoczenia militarnego trzech rywalizujących ze sobą królestw. W kolejnych latach kontrola państwa rozszerzyła się na wszystkie wyspy archipelagu.
-
Oblężenie zamku Fushimi
Fushimi można uznać za jeden z najbardziej „nieszczęśliwych” zamków okresu Sengoku Jidai. Pierwotny zamek został zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w południowo-wschodniej części Kioto w 1594 roku jako jego rezydencja w cesarskim mieście.
-
Oblężenie zamku Otsu
Oblężenie zamku Otsu było częścią kampanii Sekigahara, podczas której tak zwana Koalicja Wschodnia, dowodzona przez Tokugawę Ieyasu, walczyła przeciwko Koalicji Zachodniej, dowodzonej przez Ishidę Mitsunari. Zamek Otsu został zbudowany w 1586 roku na rozkaz Toyotomi Hideyoshi w pobliżu stolicy Kioto, na miejscu rozebranego zamku Sakamoto. Należał on do typu „zamków wodnych” — mizujō — ponieważ jedna z jego stron wychodziła na największe jezioro Japonii, Biwa, a otaczała go sieć fos wypełnionych wodą z jeziora, co sprawiało, że forteca przypominała wyspę.
-
Oblężenie zamku Shiroishi
Oblężenie zamku Shiroishi było częścią kampanii Sekigahara i miało miejsce kilka miesięcy przed decydującą bitwą pod Sekigahara. Daimyo prowincji Aizu, Uesugi Kagekatsu, stanowił poważne zagrożenie dla planów Tokugawy Ieyasu dotyczących rozbicia Koalicji Zachodniej, więc Ieyasu postanowił powstrzymać jego działania za pomocą swoich północnych wasali. W tym celu nakazał Date Masamune najechać prowincję Aizu i zdobyć zamek Shiroishi.
-
Drugie oblężenie zamku Jinju
Podczas dwóch kampanii koreańskich w XVI wieku Japończycy wielokrotnie musieli zdobywać fortece wroga i bronić zajętych lub zbudowanych fortyfikacji przed połączonymi siłami koreańskimi i chińskimi. Spośród wszystkich operacji z tamtego okresu drugie oblężenie zamku Jinju jest uważane za najciekawsze z punktu widzenia wojny oblężniczej.
-
Oblężenie zamku Takamatsu
Oblężenie zamku Takamatsu w prowincji Bitchu jest uważane za pierwsze mizuzeme, czyli „oblężenie wodne”, w historii Japonii. Do tego czasu nigdy nie stosowano tak oryginalnej taktyki.
