Kondo Isami, wysoko wykwalifikowany szermierz i dowódca Shinsengumi, urodził się w Kami-Ishihara, osobliwej wiosce rolniczej w Chofu w zachodnim Tokio, pod nazwiskiem Miyagawa Katsugoro. Jego podróż do kasty samurajów rozpoczęła się, gdy adoptował go Kondo Shusuke. Katalizatorem tej adopcji była dzielna obrona rodzinnego domu w wieku 13 lat przed bandą rabusiów.
Wykazując się wyjątkowymi umiejętnościami szermierczymi, Kondo został czwartym mistrzem Tennen Rishin-Ryu w 1861 roku. Następnie, w 1863 roku, szogunat Tokugawa zatrudnił 234 roninów jako ochroniarzy szoguna Iemochi. Kondo i jego współpracownicy, początkowo należący do Roshigumi, służyli jako policja pod rządami Tokugawy w Kioto. Grupa ta ostatecznie przekształciła się w osławione Shinsengumi, któremu przypisuje się odkrycie i stłumienie potencjalnej rebelii podczas incydentu Ikedaya.
Choć Kondo i Shinsengumi byli uznawani za odważnych bohaterów, zyskali rozgłos dzięki swojej bezwzględnej taktyce, często eliminując postrzeganych przeciwników w celu realizacji swoich planów. Wewnętrzne spory i zabójstwa w grupie jeszcze bardziej nadszarpnęły ich reputację. W szczególności Kondo Isami był zamieszany w zabójstwo męża stanu Sakamoto Ryomy.
Upadek szogunatu Tokugawa doprowadził do wojny Boshin, podczas której Shinsengumi, w tym Kondo, wzięli udział w bitwie pod Toba-Fushimi. Kondo odniósł obrażenia od ostrzału w tym konflikcie, a także walczył w bitwie pod Koshu-Katsunuma, zanim poddał się siłom cesarskim.
Po schwytaniu, Kondo spędził 20 dni w więzieniu w Itabashi w Tokio, zanim 17 maja 1868 r. został stracony na terenie Itabashi. Jego grób i kamień pamiątkowy są świadectwem jego spuścizny. Kondo Isami, w wieku 33 lat, został pochowany w świątyni Ryugen-ji w tokijskiej dzielnicy Mitaka, podczas gdy jego odcięta głowa, początkowo wystawiona na widok publiczny, została później skradziona i dyskretnie pochowana w małym kopcu za Hozo-ji, starożytną świątynią w Okazaki w prefekturze Aichi.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
