Hijikata Toshizo, zastępca dowódcy osławionego Shinsengumi, urodził się 31 maja 1835 roku w Hino, dzisiejszym Tokio. Osierocony w młodym wieku, był wychowywany przez starszego brata i szwagierkę po tym, jak jego ojciec, zamożny rolnik, zmarł tuż przed szóstymi urodzinami Hijikaty. Niestety, jego matka również zmarła kilka lat później. Z czasem podjął się roli sprzedawcy produktów leczniczych i środków zaradczych swojej rodziny.
Choć Hijikata był samoukiem w sztuce walki na miecze, później doskonalił swoje umiejętności w dojo szkoły Tennen Rishin Ryu w Hino. To właśnie tam skrzyżował ścieżki z Kondo Isami, który później został dowódcą Shinsengumi, specjalnych sił policyjnych utworzonych w celu ochrony szoguna przed ruchami anty-bakufu.
W skład Shinsengumi weszli Kondo Isami, Serizawa Kamo, Niimi Nishiki i Hijikata, który pełnił funkcję zastępcy przywódcy. Niestety, ze względu na niesforne zachowanie Serizawy i Niimiego - wymuszenia od kupców z Kioto, lekkomyślne oddawanie się piciu, hazardowi i bójkom - Shinsengumi zyskało reputację bandy łobuzów. Hijikata był tym, który rozkazał Niimiemu popełnić seppuku za jego przewinienia, podczas gdy Serizawa spotkał swój koniec poprzez zabójstwo.
Po tych wydarzeniach Kondo Isami przejął dowództwo nad Shinsengumi, a Hijikata Toshizo i Yamanami Keisuke zostali jego zastępcami. Ich szeregi wzrosły do 140 członków. Wyglądało na to, że Hijikata przyjął rolę podobną do sił policyjnych w już istniejących siłach policyjnych, zapewniając ścisłe przestrzeganie przepisów Shinsengumi. Zdrajcy i dezerterzy byli zmuszani do popełnienia seppuku, podczas gdy przestępcom groziła surowa kara. Jego niezachwiane poświęcenie przyniosło mu przydomek "Oni-no-Fukucho", czyli Diabelski Wicekomendant.
W maju 1868 roku Hijikata przejął przywództwo nad Shinsengumi, gdy Kondo Isami poddał się siłom cesarskim i spotkał go koniec. Pomimo wiary w nikłe szanse na przywrócenie Tokugawy, Hijikata nadal walczył o ich sprawę, prowadząc swoich ludzi do Aizu, a później Sendai. Następnie został wiceministrem spraw wojskowych w nowo utworzonej Republice Ezo, obejmując dowództwo nad gwieździstą fortecą Goryokaku w Hakodate na Hokkaido w październiku 1868 roku.
Hijikata Toshizo zmarł w wieku 34 lat podczas bitwy o Hakodate. Został śmiertelnie trafiony w dolną część kręgosłupa podczas jazdy konnej, a jego koniec nastąpił 20 czerwca 1869 r., zaledwie tydzień przed upadkiem Goryokaku na rzecz armii cesarskiej i późniejszą kapitulacją Republiki Ezo na rzecz rządu Meiji. Miejsce jego ostatecznego spoczynku pozostaje nieznane.
Zobacz także
-
Tachibana Muneshige
Tachibana Muneshige urodził się jako najstarszy syn Takahashiego Shigetane, jednego z głównych wasali klanu Ōtomo i dowódcy zamku Iwaya. W dzieciństwie nosił imię Senkumamaru. Jego wczesne lata przypadły na okres intensywnych konfliktów zbrojnych między klanem Ōtomo a innymi potężnymi rodami wojowników z Kyūshū – przede wszystkim klanami Shimazu, Akizuki i Ryūzōji.
-
Tachibana Dosetsu
Tachibana Dōsetsu to imię, pod którym szerzej znany jest Hetsugi Akitsura; nazwa tego rodu występuje również w odczytaniach Hekki lub Bekki. Przez długi czas Akitsura służył klanowi Ōtomo, daimyō prowincji Bungo, i brał udział w wojnach przeciwko rodzinie Ōuchi, głównym przeciwnikom Ōtomo w północno-zachodniej części Kyūshū. W latach 60. XVI wieku Akitsura zdobył zamek rodu Tachibana, który zbuntował się przeciwko Ōtomo, po czym przyjął nazwisko Tachibana. Mniej więcej w tym samym okresie złożył śluby buddyjskie i przyjął imię Dōsetsu, oznaczające „Ośnieżoną Drogę”.
-
Taira no Masakado
Taira no Masakado uosabiał typowego samuraja swojej epoki — pewnego siebie, surowego i nieugiętego. W młodości służył w straży pałacowej i wielokrotnie dowodził swej odwagi podczas tłumienia zamieszek. Dzięki tym osiągnięciom Masakado zaczął ubiegać się o stanowisko zwierzchnika stołecznej policji wojskowej (kebiishi-chō), lecz spotkał się z odmową: w tym czasie niemal wszystkie urzędy dworskie, które stały się uprzywilejowanymi synekurami, pozostawały pod kontrolą potężnego rodu Fujiwara.
-
Sakakibara Yasumasa
Yasumasa był drugim synem Sakakibary Nagamasy i urodził się w Ueno w prowincji Mikawa. Od młodych lat służył Tokugawie Ieyasu i z czasem stał się jednym z jego najbardziej zaufanych generałów. Jego żoną została córka Osugi Yasutaki. Ieyasu po raz pierwszy zwrócił uwagę na młodego Yasumasę podczas tłumienia powstania Ikkō-ikki w Mikawie w 1564 roku. Dzięki swoim umiejętnościom Yasumasa otrzymał przywilej używania znaku „yasu” — drugiego znaku z imienia Ieyasu — w swoim własnym imieniu. Choć był drugim dzieckiem w rodzinie, to właśnie on został spadkobiercą ojca, choć dokładne powody tego wyboru pozostają nieznane.
-
Sakai Tadatsugu
Tadatsugu był jednym z najsłynniejszych generałów służących Tokugawie Ieyasu. Po tym jak Ieyasu zerwał więzi z klanem Imagawa, Tadatsugu — gorący zwolennik tej decyzji — otrzymał w 1565 roku dowództwo nad zamkiem Yoshida, który kontrolował nadmorską drogę z Tōtomi do Mikawy. Podczas bitwy pod Mikatagahara w 1573 roku utrzymał prawe skrzydło wojsk Tokugawa, nawet gdy oddziały wysłane przez Odę uciekły pod naporem armii Takedy. W bitwie pod Nagashino w 1575 roku osobiście poprosił o pozwolenie na przeprowadzenie nocnego ataku na obóz Takedy i przeprowadził go znakomicie wraz z Kanamori Nagachiką.
-
Ryuzoji Takanobu
Takanobu był najstarszym synem Ryūzōji Takaie i prawnukiem Ryūzōji Iekane. Jego ojciec został zabity w 1544 roku przez człowieka o imieniu Baba Yoritiku. W młodym wieku Takanobu przyjął buddyjskie śluby i otrzymał imię zakonne Engetsu. Jednak około osiemnastego roku życia powrócił do życia świeckiego, a w 1548 roku, po śmierci Ryūzōji Tanehide, został głową obu gałęzi rodziny Ryūzōji.
-
Ouchi Yoshihiro
Ōuchi Yoshihiro był drugim synem Ōuchi Hiroyo, który stał na czele klanu Ōuchi w zachodniej części Honsiu. W 1363 roku szogun Ashikaga Yoshimitsu potwierdził rodzinę Ōuchi na stanowisku shugo prowincji Suō i Nagato. W młodości Yoshihiro pomagał ojcu wzmacniać wpływy Dworu Północnego na wyspie Kiusiu — służyli pod dowództwem Imagawy Ryōsuna, któremu powierzono podporządkowanie dziewięciu prowincji Kiusiu.
-
Ouchi Yoshioki
Ouchi Yoshioki, władca prowincji Suo, Nagato i Iwami, był jednym z najzdolniejszych dowódców wojskowych i polityków końca XV i początku XVI wieku. Syn Ouchi Masahiro, rządził ze swojej rezydencji w Yamaguchi w prowincji Suo. W 1499 roku Yoshioki udzielił schronienia szogunowi Ashikadze Yoshitane, który został wypędzony z Kioto przez Hosokawę Masamoto. Szogun Yoshizumi, protegowany Masamoto, nakazał panom z Kyushu zjednoczyć siły przeciwko Yoshiokiemu; jednak nie odważyli się tego zrobić, obawiając się potęgi człowieka, który w tym czasie kontrolował już sześć prowincji. Zebrałwszy znaczną armię, Yoshioki wyruszył ze swojej rodzinnej prowincji Suo do Kioto, aby przywrócić szoguna Yoshitane do władzy.
