Zamek Yamanaka, założony przez Hojo Ujiyasu w latach 60. XV wieku, znajduje się we wschodniej części miasta Mishima w prefekturze Shizuoka. Zamek ten służył jako pierwsza linia zachodniej obrony głównego zamku Hojo w Odawara. Wykuty w zboczu 586-metrowej góry, zamek Yamanaka był strategicznie położony wzdłuż autostrady Tokaido, oferując wspaniałe widoki na pobliską górę Fuji, ocean i drogę prowadzącą do Odawara.
Zamek posiadał pięć baileys: Honmaru, Ni-no-Maru, Kita-no-Maru, Nishi-no-Maru i Daisaki-de-Maru. Kompleksy te były ufortyfikowane dobrze bronionymi bramami, palisadami z bali i drewnianymi ścianami wyposażonymi w otwory na broń i strzały. Misternie zaprojektowane suche fosy i strome zbocza dodatkowo chroniły zamek. Unikalne fosy Shoji-bori i Une-bori zamku Yamanaka, które mają kształt wafli z wąskimi grzbietami otaczającymi kwadratowe zagłębienia, można podziwiać do dziś. Te suche fosy były niezbędne, ponieważ pozyskiwanie i utrzymywanie wody na szczycie góry było niepraktyczne.
W 1587 roku, gdy Toyotomi Hideyoshi zbliżał się do całkowitego zjednoczenia Japonii, skierował swój wzrok na klan Hojo, który jeszcze nie poddał się jego rządom. Gdy zebrał przeciwko nim duże armie, Hojo ufortyfikowali swoje mniejsze zamki, w tym Yamanaka, który był dowodzony przez Hojo Ujikatsu i wspierany przez około 4000 samurajów. Fortyfikacje te były jednak niekompletne, gdy Hideyoshi wykonał swój ruch w 1590 roku. Armia Toyotomi, licząca około 67 000 żołnierzy, znacznie przewyższała liczebnie obrońców Hojo w stosunku 16 do 1. Mimo to wojska Hojo walczyły dzielnie, zadając siłom Toyotomi ciężkie straty. Bitwa, która trwała zaledwie pół dnia, a według niektórych relacji nawet dwie godziny, zakończyła się śmiercią większości obrońców i zniszczeniem zamku. Hojo Ujikatsu i jego najlepsi generałowie uciekli, by pomóc w obronie zamku Odawara. Bitwa ta była pierwszą potyczką w oblężeniu Odawary, która doprowadziła do upadku klanu Hojo.
Zamek Yamanaka, uznany w 1934 r. za narodowy obiekt historyczny, został ponownie zalesiony, co skłoniło do podjęcia projektów konserwatorskich mających na celu przywrócenie jego pozostałości. Chociaż nie zachowały się żadne budowle, charakterystyczne systemy fos Shoji-bori i Une-bori są nadal widoczne i doceniane. Fosy te, z wąskimi grzbietami, zapewniały atakującym możliwość przejścia tylko w jednym szeregu, co czyniło ich łatwymi celami dla obrońców. Na grzbietach prawdopodobnie znajdowały się drewniane kolce i związane liny, które dodatkowo utrudniały atak. W 2006 roku zamek Yamanaka znalazł się na liście 100 najlepszych zamków w Japonii.
Zobacz także
-
Zamek Kanazawa
Budowa zamku Kanazawa rozpoczęła się w 1580 roku na polecenie Sakumy Morimasy, wasala Ody Nobunagi. Zamek został zbudowany na miejscu świątyni sekty Ikko-Ikki Oyama Gobo, dlatego czasami nazywany jest zamkiem Oyama. Morimasa zdążył wykopać kilka rowów i rozpocząć budowę miasta przyzamkowego. Jednak po klęsce w bitwie pod Shizugatake w 1583 roku został stracony, a posiadłość zamku przeszła w ręce Maedy Toshie (1538–1599).
-
Zamek Nakatsu
Kuroda Yoshitaka (1546–1604) był jednym z najbliższych doradców legendarnego wodza Toyotomi Hideyoshi. Brał udział w kluczowych kampaniach wojskowych końca XVI wieku — w wyprawie na Shikoku w 1585 roku i wyprawie na Kyushu w 1587 roku. Później, podczas drugiej kampanii w Korei, Yoshitaka pełnił funkcję głównego doradcy dowódcy wojsk inwazyjnych Kobayakawa Hideaki. Po śmierci Hideyoshi przysiągł wierność Tokugawie Ieyasu, zapewniając sobie w ten sposób wpływy i protekcję nowego przywódcy Japonii.
-
Zamek Edo
Historia zamku Edo sięga okresu Heian, kiedy to klan Edo zbudował tu niewielką fortecę. W 1457 roku wasal klanu Uesugi, Ota Dokan (1432–1486), wzniósł w tym miejscu pełnoprawny zamek. Wewnętrzne spory osłabiły klan Uesugi, a w 1524 roku wnuk Ota Dokana, Ota Yasutaka, bez walki przekazał zamek wojskom Hojo, dowodzonym przez ambitnego Hojo Souna. Chociaż główną fortecą klanu pozostawał zamek Odawara, Edo było uważane za ważny punkt strategiczny.
-
Muzeum Samurajów Shinjuku
Położone w tętniącej życiem dzielnicy Shinjuku muzeum prezentuje bogatą kolekcję samurajskich zbroi, broni i artefaktów kulturowych z okresu od Kamakura do Edo. Eksponaty mają na celu przekazanie niezachwianego przywiązania samurajów do honoru i dyscypliny, odzwierciedlając sposób, w jaki ich duch nadal wpływa na współczesną kulturę japońską.
-
Zamek Anjo
Zamek Anjo został zbudowany na niewielkim wzniesieniu na skraju płaskowyżu Hekikai, około 2 kilometrów na południowy wschód od dzisiejszego centrum miasta Anjo w prefekturze Aichi. Obecnie okolica rozwija się dzięki rolnictwu na dużą skalę i produkcji motoryzacyjnej, wykorzystując rozległe równiny i bliskość regionu Nagoya.
-
Zamek Numata
Zamek Numata, położony w Numata, w północnej prefekturze Gunma w Japonii, ma bogatą i złożoną historię. W późnym okresie Edo służył jako rezydencja klanu Toki, który rządził domeną Numata. Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk i był miejscem ważnych bitew w okresie Sengoku.
-
Zamek Iwabitsu
Zamek Iwabitsu to zamek w stylu yamashiro (górski) położony na szczycie góry Iwabitsu w Higashiagatsuma w prefekturze Gunma w Japonii. Ze względu na swoje historyczne znaczenie, jego ruiny są chronione jako Narodowe Miejsce Historyczne od 2019 roku.
-
Zamek Tsutsujigasaki
Zamek Tsutsujigasaki (Tsutsujigasaki Yakata) służył jako ufortyfikowana rezydencja ostatnich trzech pokoleń klanu Takeda i znajduje się w samym sercu Kofu w prefekturze Yamanashi w Japonii. W przeciwieństwie do tradycyjnych japońskich zamków, nie był on określany jako „zamek” w języku japońskim, ponieważ klan Takeda słynnie wierzył w poleganie na swoich wojownikach jako prawdziwych fortyfikacjach, stwierdzając: „Uczyń ludzi swoim zamkiem, ludzi swoimi murami, ludzi swoimi fosami”. Ruiny te, uznane w 1938 r. za narodowe miejsce historyczne, są obecnie otwarte dla zwiedzających i mieszczą świątynię Takeda Shrine, shintoistyczną świątynię poświęconą bóstwom klanu Takeda.
