20 sierpnia 1570 roku na Kyushu rozegrała się bitwa pod Imayamą. Podobnie jak słynne bitwy pod Okehazama (1560) i Kawagoe (1545), starcie pod Imayamą stanowi niezwykły przykład ataków z zaskoczenia w okresie Sengoku.
Klany Otomo i Ryuzoji, długoletni rywale i dominujące potęgi w północnym Kyushu, znalazły się w zaciekłej rywalizacji. W pamiętnym sierpniu 1570 roku Otomo Sorin zebrał ogromne siły liczące około 60 000 samurajów, dowodzone przez jego młodszego brata, Chikasadę. Ich celem było zdecydowane pokonanie rywala, Ryuzoji Takanobu.
Przewidując zbliżający się atak, Ryuzoji Takanobu poprowadził skromny kontyngent do zamku Saga. Gdy siły Otomo oblegały zamek, Nabeshima Naoshige, władca zamku Saga, zdał sobie sprawę z kluczowej sprawy. Uznając zbytnią pewność siebie Otomo i brak przygotowania z powodu ich przytłaczającej przewagi liczebnej, opracował kontrposunięcie. Korzystając z ciemności, ukradkiem wyprowadził niewielką grupę z zamku i rozpoczął śmiały atak na siedzibę Chikasady. Ten zuchwały manewr zakończył się śmiercią samego Chikasady. Skutki tego niespodziewanego ataku wywołały fale uderzeniowe w szeregach Otomo, powodując zamieszanie i chaos. Pozbawione przywództwa siły Otomo zostały zmuszone do wycofania się w nieładzie.
Zobacz także
-
Oblężenie zamku Hara
Powstanie Shimabara w latach 1637–1638, którego kulminacją było oblężenie zamku Hara, było ostatnim poważnym powstaniem okresu Edo i miało poważne konsekwencje polityczne.
-
Bitwa pod Tennoji
Konfrontacja między Tokugawą Ieyasu i Toyotomi Hideyori podczas „zimowej kampanii w Osace” zakończyła się podpisaniem traktatu pokojowego. 22 stycznia 1615 r., dzień po podpisaniu traktatu, Ieyasu udawał, że rozwiązuje swoją armię. W rzeczywistości oznaczało to, że siły Shimazu wycofały się do najbliższego portu. Tego samego dnia prawie cała armia Tokugawy rozpoczęła zasypywanie zewnętrznej fosy.
-
Oblężenie zamku Shuri
Królestwo Ryukyu powstało w 1429 roku na Okinawie, największej wyspie archipelagu Ryukyu (Nansei), w wyniku zjednoczenia militarnego trzech rywalizujących ze sobą królestw. W kolejnych latach kontrola państwa rozszerzyła się na wszystkie wyspy archipelagu.
-
Oblężenie zamku Fushimi
Fushimi można uznać za jeden z najbardziej „nieszczęśliwych” zamków okresu Sengoku Jidai. Pierwotny zamek został zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w południowo-wschodniej części Kioto w 1594 roku jako jego rezydencja w cesarskim mieście.
-
Oblężenie zamku Otsu
Oblężenie zamku Otsu było częścią kampanii Sekigahara, podczas której tak zwana Koalicja Wschodnia, dowodzona przez Tokugawę Ieyasu, walczyła przeciwko Koalicji Zachodniej, dowodzonej przez Ishidę Mitsunari. Zamek Otsu został zbudowany w 1586 roku na rozkaz Toyotomi Hideyoshi w pobliżu stolicy Kioto, na miejscu rozebranego zamku Sakamoto. Należał on do typu „zamków wodnych” — mizujō — ponieważ jedna z jego stron wychodziła na największe jezioro Japonii, Biwa, a otaczała go sieć fos wypełnionych wodą z jeziora, co sprawiało, że forteca przypominała wyspę.
-
Oblężenie zamku Shiroishi
Oblężenie zamku Shiroishi było częścią kampanii Sekigahara i miało miejsce kilka miesięcy przed decydującą bitwą pod Sekigahara. Daimyo prowincji Aizu, Uesugi Kagekatsu, stanowił poważne zagrożenie dla planów Tokugawy Ieyasu dotyczących rozbicia Koalicji Zachodniej, więc Ieyasu postanowił powstrzymać jego działania za pomocą swoich północnych wasali. W tym celu nakazał Date Masamune najechać prowincję Aizu i zdobyć zamek Shiroishi.
-
Drugie oblężenie zamku Jinju
Podczas dwóch kampanii koreańskich w XVI wieku Japończycy wielokrotnie musieli zdobywać fortece wroga i bronić zajętych lub zbudowanych fortyfikacji przed połączonymi siłami koreańskimi i chińskimi. Spośród wszystkich operacji z tamtego okresu drugie oblężenie zamku Jinju jest uważane za najciekawsze z punktu widzenia wojny oblężniczej.
-
Oblężenie zamku Takamatsu
Oblężenie zamku Takamatsu w prowincji Bitchu jest uważane za pierwsze mizuzeme, czyli „oblężenie wodne”, w historii Japonii. Do tego czasu nigdy nie stosowano tak oryginalnej taktyki.
