Norikage pochodził ze starożytnego klanu samurajskiego Asakura, którego członkowie uważali się za potomków księcia Kusakabe, syna cesarza Tenmu (631–686). Był ósmym synem daimyo Asakura Takakage, a w dzieciństwie nosił imię Kotaro. Z biegiem czasu Asakura Norikage stał się filarem klanu Asakura i był bez wątpienia jego najbardziej utalentowanym dowódcą w tym trudnym okresie, kiedy klan borykał się z wewnętrznymi problemami, powstaniami sekty Ikko-ikki i niestabilnością na terenach otaczających stolicę. Chociaż sam Norikage nigdy nie był daimyo, pełnił funkcję doradcy trzech pokoleń przywódców klanu Asakura. Całe życie spędził na kampaniach wojskowych. Po śmierci ojca w 1481 roku Norikage wszedł do służby swojego brata, Asakury Ujikage.
Po śmierci Ujikage jego następcą został trzynastoletni syn Sadakage, bratanek Norikage. Jednak nie wszyscy członkowie klanu zgodzili się z tą nominacją, co do 1503 roku doprowadziło do przygotowania spisku mającego na celu zmianę przywódcy klanu. Asakura Kagefusa został przywódcą spiskowców i poprosił Norikage o przyłączenie się do buntu. Norikage udawał, że się zgadza, ale tylko po to, aby zdemaskować spisek. Dzięki jego działaniom bunt został udaremniony, a siedziba buntowników, znajdująca się w zamku Tsuruga, została zaatakowana przez lojalnych daimyo. Kagefusa zwrócił się o pomoc do klanu Hosokawa, ale ich oddział został przechwycony w pobliżu jeziora Biwa w drodze do prowincji Etzen. Kagefusa zdołał uciec do Etzen, gdzie wkrótce zmarł z powodu choroby.
W 1506 roku Norikage pokonał siły Ikko-ikki w bitwie pod Kujuryugawa. W 1517 roku dowodził wyprawą do prowincji Tango. W 1526 roku Norikage poprowadził armię Asakura wysłaną na pomoc klanowi Asai w walce z klanem Rokkaku, co wzmocniło sojusz między klanami Asai i Asakura. W 1527 roku, na prośbę szoguna Ashikagi Yoshiharu, walczył po stronie szogunatu w bitwie pod Sensōjiguchi. W 1531 roku Norikage ponownie walczył przeciwko Ikko-ikki, tym razem w prowincji Kaga.
W 1548 roku Norikage złożył śluby zakonne i przyjął imię Soteki. Jednak ani wiek, ani religia nie odwiodły go od obowiązków wojownika. W 1555 roku, w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat, ponownie poprowadził armię i udał się do prowincji Kaga, gdzie wziął udział w swojej ostatniej kampanii przeciwko sekcie Ikko-ikki. Po ataku na Daishōji-motete poczuł się źle, przekazał dowództwo Asakurze Kagetace i powrócił do Itijōnodani, gdzie zmarł 23 września.
Zgodnie ze ślubami zakonnymi Norikage nigdy nie ożenił się i nie miał własnych dzieci, ale adoptował swojego siostrzeńca Kagetoshi.
Norikage pozostawił po sobie wyjątkowe dziedzictwo literackie, Asakura Soteki Waki. Jest to zbiór wypowiedzi Norikage, zapisanych przez jednego z jego najbliższych wasali na kilka lat przed śmiercią. Zawiera osiemdziesiąt trzy instrukcje napisane w stylu kanamajiri. Dzieło to można uznać za duchowy testament Norikage, odzwierciedlający jego praktyczne doświadczenie i poglądy na życie. Jest ono całkowicie pozbawione idealizmu charakterystycznego dla poprzednich i późniejszych epok. „Bez względu na to, jak nazywa się wojownika – psem czy dziką bestią – najważniejsze dla niego jest zwycięstwo” – powiedział Norikage. Twierdził, że losy pana i jego wasali są jednym, więc musi między nimi panować harmonia. Prawie wszystkie jego nauki mają na celu osiągnięcie sukcesu w walce, chociaż na pierwszy rzut oka mogą wydawać się poświęcone zupełnie innym sprawom – moralności, opiece nad końmi i tak dalej. Niewątpliwie rady Norikage nie są teoretycznymi rozważaniami, ale ideami sprawdzonymi przez osobiste doświadczenia i potwierdzonymi przez jego własne życie.
Zobacz także
-
Watanabe (Hanzo) Moritsuna
Moritsuna był synem Watanabe Takatsuny, wasala klanu Matsudaira. Był w tym samym wieku co Tokugawa Ieyasu i wraz z nim był przetrzymywany jako zakładnik przez klan Imagawa. W 1557 roku Moritsuna dołączył do Ieyasu.
-
Ban Naoyuki
Był również znany pod imieniem Ban Danemon. Na początku swojej kariery wojskowej służył pod dowództwem Kato Yoshiaki, jednego z tak zwanych „Siedmiu włóczni Shizugatake”, który później został władcą regionu Aizu w prowincji Mutsu. Naoyuki pełnił funkcję dowódcy oddziału arkebuzerów (teppo taisho).
-
Asakura Toshikage
Ród Asakura, który twierdził, że jest spokrewniony z kilkoma cesarzami, mieszkał w prowincji Echizen. Jego przedstawiciele byli uważani za dziedzicznych wasali klanu Shiba. Od połowy XV wieku aż do klęski w walce z armią Ody Nobunagi w 1573 roku, która doprowadziła do ostatecznego zniszczenia klanu Asakura, byli oni znaczącą siłą militarną i gospodarczą.
-
Asakura Yoshikage
Yoshikage był najstarszym synem Asakury Takakage. Zaczął rządzić w 1548 roku, w wieku piętnastu lat, a podczas swojego panowania dwukrotnie pokonał siły Ikko-ikki, w 1555 i 1564 roku. Yoshikage wspierał rodzinę Saito w walce z Odą Nobunagą w latach 1561–1567. Kiedy Ashikaga Yoshiaki uciekł z Kioto w 1565 roku po zamordowaniu swojego starszego brata, szoguna Ashikagi Yoshiteru, Yoshikage udzielił mu schronienia. Nie był jednak w stanie zapewnić wystarczającego wsparcia dla roszczeń Yoshiakiego do tytułu szoguna, więc Yoshiaki musiał zwrócić się o pomoc do Ody Nobunagi.
-
Asakura Norikage
Norikage pochodził ze starożytnego klanu samurajskiego Asakura, którego członkowie uważali się za potomków księcia Kusakabe, syna cesarza Tenmu (631–686). Był ósmym synem daimyo Asakura Takakage, a w dzieciństwie nosił imię Kotaro. Z biegiem czasu Asakura Norikage stał się filarem klanu Asakura i był bez wątpienia jego najbardziej utalentowanym dowódcą w tym trudnym okresie, kiedy klan borykał się z wewnętrznymi problemami, powstaniami sekty Ikko-ikki i niestabilnością na terenach otaczających stolicę. Chociaż sam Norikage nigdy nie był daimyo, pełnił funkcję doradcy trzech pokoleń przywódców klanu Asakura. Całe życie spędził na kampaniach wojskowych. Po śmierci ojca w 1481 roku Norikage wszedł do służby swojego brata, Asakury Ujikage.
-
Amano Yasukage
Yasukage urodził się w rodzinie samuraja Amano Kagetaki i otrzymał imię Matagoro. Później zmienił imię na Kageyoshi, a następnie na Yasukage. Od najmłodszych lat Yasukage służył Tokugawie Ieyasu i towarzyszył mu, gdy ten był przetrzymywany jako zakładnik przez Imagawę Yoshimoto. Jego lojalność i oddanie Ieyasu od najmłodszych lat położyły podwaliny pod przyszłą karierę wojskową i administracyjną Yasukage.
-
Amago Tsunekisa
Klan Amago (pisane również Amako) został założony w 1392 roku, kiedy Sasaki Takahisa, który w wieku trzech lat został sierotą, przyjął nowe nazwisko Amago, oznaczające „syn zakonnicy”, na cześć zakonnicy, która go wychowała. Ponieważ rodzina Sasaki wywodziła się od cesarza Uda (866–931), klan Amago wywodził swoje pochodzenie od tego cesarza. Od około 1396 roku siedzibą klanu Amago był górski zamek Gassan-Toda w prowincji Izumo. Do początku wojny Onin klan Amago pozostawał niewielkim klanem służącym klanowi Kyogoku, który również wywodził się z klanu Sasaki. Klan Amago historycznie piastował stanowisko wicegubernatora prowincji Izumo.
-
Abe Masakatsu
Masakatsu pochodził ze starożytnego rodu Abe, którego protoplastą, zgodnie z kroniką Nihon Shoki, był książę Ohiko-no-mikoto (II wiek p.n.e.), syn cesarza Kogena. Od okresu Nara (710–784) członkowie klanu Abe zajmowali wysokie stanowiska w rządzie, w tym na szczeblu ministerialnym, a od okresu Heian (794–1185) klan zyskał powszechną sławę, która trwała aż do okresu Edo.
