Po śmierci Kusunokiego Masashige w bitwie pod Minatogawa jego syn, Kusunoki Masatsura, kontynuował jego dzieło, wspierając południowy dwór cesarski w wojnie okresu Nanboku-chō. Podjął się kontynuacji dziedzictwa ojca nie tylko jako obowiązku, ale także jako sposobu na pozostanie wiernym ideałom, za które Masashige oddał życie.
W 1347 roku Masatsura przeprowadził kilka udanych kampanii przeciwko zwolennikom szogunatu i dworu północnego. Jego działania wojskowe objęły prowincje Kii, Izumo i Settsu. W tych kampaniach udało mu się wzmocnić pozycję dworu południowego i pokazać, że dziedzictwo jego ojca żyje w nim nadal.
Na szczególną uwagę zasługuje zwycięstwo Masatsury pod Sakainoura. Armia dowodzona przez Hosokawę Akiuji została wysłana tam, aby go schwytać, ale oddziały Masatsury zdołały pokonać wroga.
W 1348 roku szogunat zebrał potężne siły i wysłał je do miasta Yoshino. Była to lokalizacja tymczasowego pałacu cesarskiego Dworu Południowego, a zagrożenie było śmiertelne dla cesarza i jego świty.
Masatsura zdał sobie sprawę, że w takich warunkach obrona rezydencji cesarza będzie niemożliwa i postanowił poprowadzić swoje oddziały do walki z wrogiem. W tym samym czasie jego sojusznik, Kitabatake Chikafusa, udał się w kierunku Izumo, odciągając część sił wroga, co zmniejszyło presję na południowy dwór.
Według legendy Masatsura wyzwał przywódcę sił szogunatu, Ko Moroyasu, na pojedynek. Prawie wygrał bitwę, ale został trafiony strzałą wroga, co zakończyło jego karierę wojownika.
Według innych źródeł Masatsura walczył u boku swoich wojowników. Kiedy armia szogunatu zaczęła zdobywać przewagę dzięki liczebnej przewadze, wycofał się do świątyni Nyoirinji. Tam Masatsura napisał wiersz pogrzebowy i zgodnie z tradycją samurajską popełnił seppuku.
Zwycięstwo odniosła armia dworu północnego. Jednak cesarz dworu południowego i jego świta zdołali uciec z Yoshino. Dzięki temu opór nie został złamany, a konfrontacja między dwoma dworami trwała nadal.
Zobacz także
-
Oblężenie zamku Hara
Powstanie Shimabara w latach 1637–1638, którego kulminacją było oblężenie zamku Hara, było ostatnim poważnym powstaniem okresu Edo i miało poważne konsekwencje polityczne.
-
Bitwa pod Tennoji
Konfrontacja między Tokugawą Ieyasu i Toyotomi Hideyori podczas „zimowej kampanii w Osace” zakończyła się podpisaniem traktatu pokojowego. 22 stycznia 1615 r., dzień po podpisaniu traktatu, Ieyasu udawał, że rozwiązuje swoją armię. W rzeczywistości oznaczało to, że siły Shimazu wycofały się do najbliższego portu. Tego samego dnia prawie cała armia Tokugawy rozpoczęła zasypywanie zewnętrznej fosy.
-
Oblężenie zamku Shuri
Królestwo Ryukyu powstało w 1429 roku na Okinawie, największej wyspie archipelagu Ryukyu (Nansei), w wyniku zjednoczenia militarnego trzech rywalizujących ze sobą królestw. W kolejnych latach kontrola państwa rozszerzyła się na wszystkie wyspy archipelagu.
-
Oblężenie zamku Fushimi
Fushimi można uznać za jeden z najbardziej „nieszczęśliwych” zamków okresu Sengoku Jidai. Pierwotny zamek został zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w południowo-wschodniej części Kioto w 1594 roku jako jego rezydencja w cesarskim mieście.
-
Oblężenie zamku Otsu
Oblężenie zamku Otsu było częścią kampanii Sekigahara, podczas której tak zwana Koalicja Wschodnia, dowodzona przez Tokugawę Ieyasu, walczyła przeciwko Koalicji Zachodniej, dowodzonej przez Ishidę Mitsunari. Zamek Otsu został zbudowany w 1586 roku na rozkaz Toyotomi Hideyoshi w pobliżu stolicy Kioto, na miejscu rozebranego zamku Sakamoto. Należał on do typu „zamków wodnych” — mizujō — ponieważ jedna z jego stron wychodziła na największe jezioro Japonii, Biwa, a otaczała go sieć fos wypełnionych wodą z jeziora, co sprawiało, że forteca przypominała wyspę.
-
Oblężenie zamku Shiroishi
Oblężenie zamku Shiroishi było częścią kampanii Sekigahara i miało miejsce kilka miesięcy przed decydującą bitwą pod Sekigahara. Daimyo prowincji Aizu, Uesugi Kagekatsu, stanowił poważne zagrożenie dla planów Tokugawy Ieyasu dotyczących rozbicia Koalicji Zachodniej, więc Ieyasu postanowił powstrzymać jego działania za pomocą swoich północnych wasali. W tym celu nakazał Date Masamune najechać prowincję Aizu i zdobyć zamek Shiroishi.
-
Drugie oblężenie zamku Jinju
Podczas dwóch kampanii koreańskich w XVI wieku Japończycy wielokrotnie musieli zdobywać fortece wroga i bronić zajętych lub zbudowanych fortyfikacji przed połączonymi siłami koreańskimi i chińskimi. Spośród wszystkich operacji z tamtego okresu drugie oblężenie zamku Jinju jest uważane za najciekawsze z punktu widzenia wojny oblężniczej.
-
Oblężenie zamku Takamatsu
Oblężenie zamku Takamatsu w prowincji Bitchu jest uważane za pierwsze mizuzeme, czyli „oblężenie wodne”, w historii Japonii. Do tego czasu nigdy nie stosowano tak oryginalnej taktyki.
