Ōuchi Yoshihiro był wpływowym shugo prowincji Suō i Nagato i odegrał ważną rolę jako zwolennik klanu Ashikaga podczas wojny z Południowym Dworem. Jego największym osiągnięciem było zmuszenie cesarza Południowego Dworu do kapitulacji w 1392 roku, co położyło kres okresowi Nanboku-chō. Zwycięstwo to wzmocniło pozycję klanu Ashikaga i oznaczało koniec długotrwałej rywalizacji między dwiema liniami cesarskimi.
Pomimo swoich osiągnięć to właśnie Yoshihiro wzniecił bunt przeciwko szogunatowi. Uważa się, że przyczyną tego było niesprawiedliwe traktowanie jego zasobów przez bakufu Ashikaga. Przykładem tego było żądanie szoguna, aby zbudować dla niego luksusową willę na górze Kiyotama, co stanowiło duże obciążenie dla sił i zasobów Yoshihiro.
W rezultacie Yoshihiro pozyskał wsparcie innych shugo, wycofał swoje wojska z Kioto i ufortyfikował się w mieście Sakai. Przygotował się do decydującej konfrontacji, zamierzając bronić swojej pozycji i podważyć autorytet szogunatu.
Ashikaga Yoshimitsu, chcąc uniknąć rozlewu krwi, najpierw próbował rozwiązać kryzys pokojowo. Jednak determinacja Yoshihiro do walki była niezachwiana i negocjacje zakończyły się niepowodzeniem.
Yoshimitsu postanowił więc wykonać pierwszy ruch. Zgromadził armię, w skład której wchodziły siły klanów Hatakeyama, Hosokawa i Shiba, i ruszył na Sakai. W tym samym czasie rozpoczęto negocjacje z piratami z Morza Wewnętrznego, na których wsparcie liczył zbuntowany Yoshihiro. Celem negocjacji było zorganizowanie blokady morskiej miasta i pozbawienie wroga zapasów.
Bunt Yoshihiro stopniowo zaczął słabnąć. Było to częściowo spowodowane szybką i zdecydowaną reakcją szogunatu, a częściowo tym, że obiecana pomoc od Kanrei Ashikaga Mitsukane i innych nigdy nie nadeszła. Ponadto żołnierze zwerbowani w prowincjach Iwami i Izumi wykazywali niewystarczające oddanie i nie wykazywali całkowitej lojalności wobec buntownika.
Pomimo niekorzystnych okoliczności opór Yoshihiro był zaciekły. Uparcie opierał się siłom szogunatu i dopiero pod koniec 1399 roku wojskom Ashikagi udało się podpalić miasto Sakai.
Atakowany ze wszystkich stron przez połączone siły swoich wrogów, Ouchi Yoshihiro wybrał drogę samuraja — popełnił harakiri, pozostając wiernym swoim zasadom do końca.
Zobacz także
-
Oblężenie zamku Shuri
Królestwo Ryukyu powstało w 1429 roku na Okinawie, największej wyspie archipelagu Ryukyu (Nansei), w wyniku zjednoczenia militarnego trzech rywalizujących ze sobą królestw. W kolejnych latach kontrola państwa rozszerzyła się na wszystkie wyspy archipelagu.
-
Oblężenie zamku Fushimi
Fushimi można uznać za jeden z najbardziej „nieszczęśliwych” zamków okresu Sengoku Jidai. Pierwotny zamek został zbudowany przez Toyotomi Hideyoshi w południowo-wschodniej części Kioto w 1594 roku jako jego rezydencja w cesarskim mieście.
-
Oblężenie zamku Shiroishi
Oblężenie zamku Shiroishi było częścią kampanii Sekigahara i miało miejsce kilka miesięcy przed decydującą bitwą pod Sekigahara. Daimyo prowincji Aizu, Uesugi Kagekatsu, stanowił poważne zagrożenie dla planów Tokugawy Ieyasu dotyczących rozbicia Koalicji Zachodniej, więc Ieyasu postanowił powstrzymać jego działania za pomocą swoich północnych wasali. W tym celu nakazał Date Masamune najechać prowincję Aizu i zdobyć zamek Shiroishi.
-
Drugie oblężenie zamku Jinju
Podczas dwóch kampanii koreańskich w XVI wieku Japończycy wielokrotnie musieli zdobywać fortece wroga i bronić zajętych lub zbudowanych fortyfikacji przed połączonymi siłami koreańskimi i chińskimi. Spośród wszystkich operacji z tamtego okresu drugie oblężenie zamku Jinju jest uważane za najciekawsze z punktu widzenia wojny oblężniczej.
-
Oblężenie zamku Takamatsu
Oblężenie zamku Takamatsu w prowincji Bitchu jest uważane za pierwsze mizuzeme, czyli „oblężenie wodne”, w historii Japonii. Do tego czasu nigdy nie stosowano tak oryginalnej taktyki.
-
Trzecie oblężenie zamku Takatenjin
Historia zamku przed konfliktem między klanami Tokugawa i Takeda jest raczej niejasna. Według jednej z wersji zamek został zbudowany w 1416 roku, kiedy Imagawa Sadayoshi (1325–1420) był gubernatorem prowincji Suruga i połowy prowincji Totomi. Podobno to on nakazał Imagawie Norimasa (1364–1433) zbudowanie tej fortyfikacji. Nie znaleziono jednak żadnych wiarygodnych dowodów na poparcie tej tezy. Za bardziej prawdopodobną uważa się inną wersję, zgodnie z którą zamek został zbudowany podczas podboju prowincji Totomi pod koniec XV wieku przez Imagawę Ujitsunę (1473–1526) i jego generała Ise Shinkuro (Hojo Soon). W tym przypadku za budowę odpowiedzialny jest inny generał Ujitsuny, Kusima Masashige (1492–1521).
-
Bitwa pod Mimigawa
W 1556 r. klan Shimazu rozpoczął kampanię mającą na celu systematyczne podbicie wyspy Kiusiu. W tym samym roku prowincja Osumi została zaanektowana i rozpoczęła się wojna z klanem Ito o kontrolę nad prowincją Hyuga. W 1577 r. Ito Yoshisuke został pokonany i uciekł na północ, gdzie zwrócił się o pomoc do Otomo Sorina, chrześcijańskiego daimyo z prowincji Bungo.
-
Oblężenie zamku Kozuki
Bitwa o zamek Kozuki była konsekwencją ekspansji Ody Nobunagi w regionie Chugoku. Toyotomi Hideyoshi został wyznaczony do poprowadzenia kampanii, której celem było osłabienie wpływów klanu Mori na tych ziemiach. Pod jego dowództwem znaleźli się słynni samurajowie: Kuroda Kanbei, Takenaka Shigeharu i Hachisuka Koroku. Do armii Ody dołączył również Amago Katsuhisa, który żywił nadzieję na przywrócenie utraconej dominacji klanu Amago w zachodniej Japonii.
