W 1551 roku Sue Harukata obalił Ouchi Yoshitakę i przejął kontrolę nad klanem Ouchi, rządząc nim poprzez Ouchi (Otomo) Yoshinagę, który był mu całkowicie posłuszny.
W 1554 roku Mori Motonari zbuntował się przeciwko Sue. W czerwcu tego samego roku pokonał armię Sue w bitwie pod Osikihata. Po tym zwycięstwie Motonari przeniósł się na wyspę Miyajima (Itsukushima), gdzie rozpoczął budowę zamku Miyo. W 1555 roku rozmieścił w tej fortecy swój garnizon.
Następnie Motonari zaczął realizować starannie przemyślany plan. Rozpowszechnił pogłoski, że nowa forteca jest podatna na atak wojsk Sue. Harukata uwierzył w te pogłoski i przetransportował swoją armię na wyspę, gdzie udało mu się zdobyć fort. W międzyczasie Motonari, kontynuując realizację swojego planu, zdobył fortecę Sakarao na Honsiu, która należała do Sue. W ten sposób odciął wojska Harukaty, uwięziwszy je na małej wyspie.
Następnie Motonari czekał na odpowiedni moment, aby zadać decydujący cios. Wojownicy Sue byli tak pewni swojego bezpieczeństwa, że przestali nawet wystawiać strażników. W deszczową październikową noc Motonari, przy wsparciu rodziny Murakami, która zapewniła mu statki pirackie, przetransportował swoją armię na wyspę. Po przybyciu na miejsce podzielił swoje siły na dwa oddziały. Pierwszy oddział, dowodzony przez samego Motonariego i jego synów, Mori Takamoto i Kikkawa Motoharu, ominął fortecę od północy. Drugi oddział, dowodzony przez innego syna Motonariego, Kobayakawa Takakage, potajemnie skierował się do głównej bramy zamku.
Chociaż armia Motonariego była kilkakrotnie mniejsza od armii Sue, miał on po swojej stronie główną przewagę: zaskoczenie. O świcie obie grupy napastników rozpoczęły atak z różnych kierunków. Żołnierze Sue zostali zaskoczeni i próbowali uciec w panice, ale wszystkie statki zostały wcześniej zabrane przez piratów Murakami.
Setki żołnierzy Harukaty popełniło samobójstwo: niektórzy rzucili się do wody, inni popełnili tradycyjne seppuku. Idąc za ich przykładem, Sue Harukata również odebrał sobie życie. Zwycięstwo to zapoczątkowało wzrost znaczenia klanu Mori jako władców zachodniej Japonii.
Zobacz także
-
Czwarta bitwa pod Kawanakajima
Równina Kawanakajima znajduje się u zbiegu rzek Saigawa i Tikumagawa w Alpach Japońskich. W latach 1553–1564 na tej równinie miało miejsce pięć bitew między siłami Uesugi Kenshina i Takedy Shingena.
-
Bitwa pod Tonamoto (Nagahama)
Na początku okresu Sengoku Jidai klan Teshokabe był jednym z mniejszych klanów w prowincji Tosa. Jego sąsiedzi nieustannie toczyli między sobą wojny, angażując się w niekończące się potyczki. Wśród nich wyróżniał się Yosokabe Kunitika jako strateg wojskowy o niezwykłym talencie. To właśnie dzięki tym umiejętnościom udało mu się do połowy XVI wieku pokonać sąsiednie klany, rozszerzając wpływy swojego klanu. W tym czasie siedzibą klanu był zamek Oko.
-
Oblężenie zamku Iwakura
Klan Oda doszedł do władzy w prowincji Owari w XV wieku w wyniku tzw. gokoku-jo, czyli „obalenia wyższych przez niższych”. Buntując się przeciwko swojemu suzerenowi, klanowi Shiba, Oda zdołał osiągnąć niezależność. Jednak zwycięstwo to doprowadziło do wewnętrznych sporów: klan podzielił się na dwie rywalizujące ze sobą gałęzie.
-
Oblężenie zamku Katsurayama
Oblężenie zamku Katsurayama było częścią tzw. trzeciej kampanii Kawanakajima, jednej z pięciu operacji przeprowadzonych przez daimyo Takeda Shingena przeciwko siłom klanu Uesugi na północy prowincji Shinano.
-
Bitwa pod Nagaragawa
Saito Toshimasa, znany później jako Saito Dosan, uważany jest za jednego z typowych daimyo okresu Sengoku – pomniejszych samurajów, którzy w XVI wieku zdołali osiągnąć status niezależnych książąt, stosując najsurowsze, a czasem nieprzyjemne środki. Jego bezwzględność wobec rywali przyniosła mu przydomek „Mino no Mamushi” – „żmija z Mino”.
-
Bitwa pod Miyajimą
W 1551 roku Sue Harukata obalił Ouchi Yoshitakę i przejął kontrolę nad klanem Ouchi, rządząc nim poprzez Ouchi (Otomo) Yoshinagę, który był mu całkowicie posłuszny.
-
Bitwa pod Uedahara
W historii okresu Sengoku Jidai bitwa pod Uedahara znana jest przede wszystkim jako pierwsza porażka niepokonanego dotąd Takedy Shingena, a także jako pierwsza bitwa polowa, w której użyto broni palnej.
-
Oblężenie zamku Shiga
Po pokonaniu klanów Takato i Oi w kampaniach w latach 1544–1546 klan Takeda miał tylko jednego rywala w regionie Saku: Kasaharę Kiyoshige. Jego twierdzą był zamek Shiga, położony na północny zachód od zamku Utiyama.
