Tokugawa Ieshige był najstarszym synem Tokugawy Yoshimune i Osumy no Kata, córki Daimyo z Odawary, Okubo Tadanao. Niestety, jego matka zmarła, gdy Ieshige miał zaledwie dwa lata. Początkowo był wychowywany przez konkubinę ojca, Okon no Kata, ale później przeniósł się pod opiekę innej konkubiny, Okume no Kata, po tym jak urodziła ona przyrodniego brata Ieshige, Tokugawę Munetake.
Wyznaczenie Ieshige na następcę ósmego szoguna Yoshimune wzbudziło kontrowersje ze względu na jego przewlekłe problemy zdrowotne, w tym poważną wadę wymowy spowodowaną zniekształconymi zębami i innymi dolegliwościami. Niektórzy badacze spekulowali, że mógł on również borykać się z wyzwaniami poznawczymi, ponieważ wydawał się niezdolny do podejmowania decyzji, polegając w dużej mierze na swoim zdolnym ministrze, Ooka Tadamitsu. Pomimo sugestii dotyczących bardziej odpowiednich kandydatów wśród jego młodszych, zdrowszych braci, Yoshimune trzymał się konfucjańskich zasad i nalegał, aby Ieshige odziedziczył stanowisko, co nastąpiło w 1745 roku. Nawet po przejściu na emeryturę Yoshimune nadal wywierał wpływ w imieniu syna, aż do swojej śmierci w 1751 roku.
W 1760 r. Ieshige zrzekł się tytułu szoguna na rzecz swojego syna, Ieharu, rok przed śmiercią w wieku 49 lat, prawdopodobnie z powodu infekcji dróg moczowych. W ciągu jego 15-letnich rządów jako szoguna, jego niepowodzenie w zwalczaniu korupcji w administracji Tokugawa, w połączeniu z głodem i klęskami żywiołowymi, osłabiło siłę Bakufu.
W 1958 r. grobowiec Ieshige w świątyni Zojo-Ji w Tokio został odkopany w ramach przenoszenia licznych grobów rodzinnych Tokugawa, aby zrobić miejsce na budowę Tokyo Tower. Analiza kryminalistyczna potwierdziła historyczne doniesienia o jego zdeformowanych zębach, sugerując, że mógł cierpieć na formę porażenia mózgowego. Szacuje się, że miał 156,3 cm wzrostu i grupę krwi A.
Zobacz także
-
Matsudaira Hirotada
Matsudaira Hirotada (9 czerwca 1526 - 3 kwietnia 1549) był daimyo i władcą zamku Okazaki w prowincji Mikawa w burzliwym japońskim okresie Sengoku. Najbardziej znany jest jako ojciec Tokugawy Ieyasu, założyciela szogunatu Tokugawa.
-
Ikeda Tsuneoki
Ikeda Tsuneoki (1536 - 18 maja 1584), znany również jako Ikeda Nobuteru, był prominentnym daimyo klanu Ikeda i wybitnym dowódcą wojskowym podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Służył pod wpływowymi wodzami Oda Nobunaga i Toyotomi Hideyoshi. Związek Tsuneoki z Nobunagą rozpoczął się wcześnie, ponieważ jego matka, Yotokuin, była mokrą pielęgniarką Nobunagi, a później została konkubiną Ody Nobuhide, ojca Nobunagi.
-
Oda Nobutaka
Oda Nobutaka (1558-1583) był samurajem z klanu Oda, znanym również jako Kanbe Nobutaka po tym, jak został adoptowany jako głowa klanu Kanbe, który rządził centralnym regionem prowincji Ise. Był trzecim synem Ody Nobunagi, urodzonym z konkubiny o imieniu Sakashi. Nobutaka był nazywany „San Shichi”, prawdopodobnie dlatego, że urodził się siódmego dnia trzeciego miesiąca w japońskim kalendarzu księżycowym. Istnieje jednak teoria sugerująca, że urodził się dwadzieścia dni wcześniej niż jego starszy brat, Oda Nobukatsu, ale z powodu opóźnień w raportowaniu i niskiego statusu rodziny jego matki, został uznany za trzeciego syna Nobunagi.
-
Yamauchi Kazutoyo
Yamauchi Kazutoyo (pisany także jako Yamanouchi; 1545/1546? - 1 listopada 1605) był wybitnym samurajem i strażnikiem, który służył Odzie Nobunadze, a później Toyotomi Hideyoshiemu podczas japońskich okresów Sengoku i Azuchi-Momoyama. Jego ojciec, Yamauchi Moritoyo, był potomkiem Fujiwara no Hidesato i starszym strażnikiem klanu Iwakura Oda, który sprzeciwiał się Odzie Nobunadze. Moritoyo był również władcą zamku Kuroda w prowincji Owari. Kazutoyo jest szczególnie znany ze swojego małżeństwa z Yamauchi Chiyo, której mądrość i zaradność odegrały kluczową rolę w jego awansie.
-
Saito Tatsuoki
Saito Tatsuoki (6 września 1548 - 1573) był daimyo prowincji Mino w japońskim okresie Sengoku i trzecim pokoleniem władców klanu Saito. Był synem Saito Yoshitatsu i wnukiem Saito Dosana. Jego matka była córką Azai Hisamasy, co czyniło go bratankiem Azai Nagamasy i krewnym pierwszej żony Ody Nobunagi, Nohime, która również była córką Saito Dosana.
-
Kyogoku Tadataka
Kyogoku Tadataka (1593-1637) był japońskim szlachcicem i głową klanu Kyogoku na początku XVII wieku, kluczowego okresu naznaczonego konsolidacją władzy Tokugawa. W dzieciństwie nazywał się Kumamaro i pochodził z rodu cesarza Uda (868-897). Tadataka był synem Kyogoku Takatsugu i jednej z jego konkubin, a jego dziadkiem ze strony ojca był Kyogoku Takayoshi.
-
Matsudaira Naomasa
Późny okres Muromachi, znany również jako okres Sengoku, był erą ciągłych konfliktów i wstrząsów, często porównywanych do okresów chaosu w historii Chin. Ta burzliwa era została zakończona przez Tokugawę Ieyasu, który przy wsparciu lojalnych poddanych ustanowił szogunat Edo i został władcą Japonii. Wśród potomków Ieyasu, Naomasa Matsudaira, jego wnuk, odegrał znaczącą rolę podczas oblężenia Osaki. Zdobył pochwałę od swojego przeciwnika, Nobushige Sanady (Yukimura Sanada), za swoje męstwo jako młody wojownik i utrzymywał silne relacje z kolejnymi szogunami Tokugawa.
-
Ishikawa Kazumasa
Ishikawa Kazumasa (1534-1609) był wybitnym japońskim służącym, który zaczął służyć Tokugawie Ieyasu w młodości. Ich związek rozpoczął się w 1551 r., kiedy obaj byli zakładnikami klanu Imagawa. Kazumasa pozostał lojalnym towarzyszem Ieyasu, uczestnicząc w kluczowych wydarzeniach, takich jak oblężenie Terabe w 1558 roku i oblężenie Marune w 1560 roku. Po tym, jak Ieyasu oderwał się od Imagawy, Kazumasa stał się zaufanym doradcą i administratorem w jego służbie.
