W historii Japonii oblężenie Ishiyama Hongan-ji — głównej twierdzy ruchu Ikkō-ikki podczas kampanii Ody Nobunagi — uważane jest za najdłuższe, trwające od sierpnia 1570 r. do sierpnia 1580 r.
Toyotomi Hidenaga był wybitnym dowódcą wojskowym i strategiem swoich czasów, który niesłusznie pozostawał w cieniu swojego przyrodniego brata, wielkiego Toyotomi Hideyoshi. W różnych okresach swojego życia znany był pod imionami Kinoshita Koichiro, Hashiba Nagahide i Hashiba. Pomimo swojej względnej nieznajomości wśród ogółu społeczeństwa, Hidenaga był uważany za jednego z najwybitniejszych umysłów swoich czasów, na równi ze słynnym Kurodą Kanbei.
Historia zamku Edo sięga okresu Heian, kiedy to klan Edo zbudował tu niewielką fortecę. W 1457 roku wasal klanu Uesugi, Ota Dokan (1432–1486), wzniósł w tym miejscu pełnoprawny zamek. Wewnętrzne spory osłabiły klan Uesugi, a w 1524 roku wnuk Ota Dokana, Ota Yasutaka, bez walki przekazał zamek wojskom Hojo, dowodzonym przez ambitnego Hojo Souna. Chociaż główną fortecą klanu pozostawał zamek Odawara, Edo było uważane za ważny punkt strategiczny.
Bitwa pod Noradą to świetny przykład starcia z okresu Sengoku Jidai, kiedy przewaga liczebna nie zawsze gwarantowała zwycięstwo, nawet w otwartej walce.
Sojutsu to tradycyjna japońska sztuka walki poświęcona opanowaniu włóczni yari. Jest uważana za drugą najważniejszą sztukę walki średniowiecznej Japonii po szermierce.
