Pojedynek w świątyni Ichijoji (Hepburn: Zoku Miyamoto Musashi: Ichijōji no Kettō) to japoński film z 1955 roku w reżyserii Hiroshi Inagaki z Toshiro Mifune w roli głównej. Nakręcony w Eastmancolor, jest drugą częścią trylogii samurajskiej Inagakiego.
Film oparty jest na powieści Musashi autorstwa Eiji Yoshikawy, która pierwotnie ukazała się w gazecie Asahi Shimbun w latach 1935-1939. Powieść jest fabularyzowanym opisem życia legendarnego szermierza Miyamoto Musashiego.
Trylogia Samurajów rozpoczyna się od Samurai I: Musashi Miyamoto (1954), a kończy Samuraj III: Pojedynek na wyspie Ganryu (1956). Produkcją filmu kierował Kisaku Itō jako scenograf, ze scenografią Makoto Sono i konsultacjami artystycznymi Kisaku Itō. Chōshichirō Mikami służył jako technik dźwięku, Shigeru Mori jako technik oświetlenia, a choreografią zarządzali Tokuho Azuma i Yoshio Sugino.
W tym rozdziale Musashi wyrusza w podróż samopoznania, przemierzając góry, wybrzeża i pola uprawne. Poszukując mądrości i starając się ukształtować swój charakter prawdziwego samuraja, napotyka różne osoby i wyzwania. Po napiętym pojedynku z doświadczonym Shisido Baikenem, Musashi zostaje skarcony przez starca, który kwestionuje jego rycerskość i opanowanie, sugerując, że nie stał się jeszcze prawdziwym samurajem.
W miarę rozwoju historii do Musashiego dołącza Jotaro, osierocony chłopiec, który podróżuje do Kioto. W Kioto Otsu, kobieta, która wciąż tęskni za Musashim, krzyżuje ścieżki z Akemi, która również tęskni za pewnym mężczyzną. W międzyczasie Musashi rzuca wyzwanie szkole Yoshioka, pokonując kilku uczniów i żądając pojedynku z ich mistrzem, Seijuro Yoshioka. Jednak seria wydarzeń prowadzi do zasadzki zaplanowanej przeciwko Musashiemu.
Film eksploruje różne wątki, w tym tragiczne doświadczenia Akemi, która jest źle traktowana, a później zgwałcona przez Seijuro. Musashi tymczasem pozostaje skupiony na swojej ścieżce, nawet gdy spotyka Sasaki Kojiro, potężnego szermierza, który przedstawia się po interwencji w jednej z bitew Musashiego.
Musashi kontynuuje swoją podróż, stawiając czoła licznym wyzwaniom, w tym pojedynkowi z Seijuro Yoshioka w świątyni Ichijoji, gdzie ledwo ucieka z zasadzki. Punktem kulminacyjnym filmu jest emocjonalna walka Musashiego, który próbuje pogodzić swoje uczucia do Otsu, pozostając jednocześnie oddanym swojej ścieżce samuraja.
Ostatecznie Musashi wyrzeka się miłości do kobiet, zdecydowany skupić się wyłącznie na swojej podróży jako szermierz. Na koniec filmu Sasaki Kojiro patrzy, jak Musashi odchodzi samotnie, życząc mu powodzenia w przyszłych przedsięwzięciach.
Zobacz także
-
Tatara Samurai
Pewnego dnia bandyci napadają na spokojną wioskę Tatara, słynącą z hut stali i rzemiosła miecza. Pomimo przybycia samurajów w celu ochrony mieszkańców wioski, matka młodego Gosuke ginie tragicznie podczas ucieczki z nim.
-
Samurai Fiction
Samurai Fiction to samurajsko-komediowy film z 1998 roku w reżyserii Hiroyukiego Nakano. Film wyróżnia się tym, że został nakręcony niemal w całości w czerni i bieli, oddając hołd klasycznym filmom samurajskim jidaigeki. Jednak to, co odróżnia go od jego inspiracji, w tym dzieł Akiry Kurosawy, to nowoczesny akcent, w szczególności rock-and-rollowa ścieżka dźwiękowa Tomoyasu Hotei. Luźny spinoff, Red Shadow, został wydany w 2001 roku.
-
Rurouni Kenshin
Rurouni Kenshin: Meiji Swordsman Romantic Story (jap. Rurōni Kenshin -Meiji Kenkaku Roman Tan-) to japońska seria manga stworzona przez Nobuhiro Watsuki. Akcja rozgrywa się w 1878 roku, w 11. roku ery Meiji w Japonii, a jej bohaterem jest były zabójca znany jako Hitokiri Battosai. Po odegraniu swojej roli w burzliwym okresie Bakumatsu przyjmuje on tożsamość Himury Kenshina, wędrownego szermierza, który przysięga nigdy więcej nie zabijać. Poświęca swoje życie ochronie mieszkańców Japonii. Watsuki stworzył tę serię z zamiarem stworzenia unikalnej mangi shōnen, wyróżniając ją bohaterem, który jest byłym zabójcą i narracją, która staje się coraz poważniejsza w miarę postępów.
-
Szpieg samurajów
Samurai Spy (Ibun Sarutobi Sasuke), znany również jako Spy Hunter, to film z 1965 roku wyreżyserowany przez Masahiro Shinodę na podstawie powieści Kojiego Nakady. Film podąża za legendarnym ninja Sasuke Sarutobi, który poluje na nieuchwytnego szpiega Nojiri, podczas gdy mroczna postać o imieniu Sakon przewodzi grupie ludzi, którzy mają własne plany dotyczące Nojiri. Wraz z rozwojem pościgu granice między sojusznikami i wrogami zacierają się, pozostawiając wszystkich niepewnych prawdziwej lojalności wobec siebie nawzajem. Powstały w szczytowym okresie zimnej wojny film odzwierciedla złożoność i zmienne lojalności szpiegów uwikłanych w walkę o władzę w swojej epoce.
-
Samuraj III: Pojedynek na wyspie Ganryu
Samuraj III: Pojedynek na wyspie Ganryu (jap. Hepburn: Miyamoto Musashi Kanketsuhen: Ketto Ganryūjima) to japoński film z 1956 roku w reżyserii Hiroshiego Inagakiego z Toshiro Mifune w roli głównej. Nakręcony w technice Eastmancolor, stanowi ostatni rozdział samurajskiej trylogii Inagakiego.
-
Samurajski maraton
Twórcy „13 zabójców” Takashiego Miike, Jeremy Thomas i Toshiaki Nakazawa, ponownie łączą siły, by nakręcić kolejny efektowny wizualnie i pełen akcji film samurajski. Oparty na powieści Akihiro Dobashiego, film ten może nie osiągnąć tego samego poziomu bezlitosnej rzezi lub uznania krytyków, co jego poprzednik, ale nadal oferuje ekscytujący i okazjonalnie humorystyczny dodatek do gatunku samurajskiego, który prawdopodobnie odbije się echem wśród publiczności festiwalowej. Ta opowieść o dosłownej bitwie między rywalizującymi frakcjami samurajów może odnieść umiarkowany sukces w kinach, choć może wymagać większego wysiłku marketingowego bez ultra brutalnego uroku, który sprawił, że „13 Assassins” stał się niezapomniany.
-
The Samurai I Loved (Semishigure)
Kostiumy, sceneria i scenariusz The Samurai I Loved natychmiast przenoszą entuzjastów filmów samurajskich do złotej ery klasycznych czarno-białych arcydzieł samurajskich.
-
Samurai Wolf (Kiba Okaminosuke)
Samurai Wolf (Kiba Okaminosuke) Hideo Goshy to szorstka, ostra i krwawa reimaginacja tradycyjnego filmu chambara - gatunku zorientowanych na akcję, historycznych filmów o walce na miecze, które cieszyły się szeroką popularnością w Japonii w latach pięćdziesiątych, ale zaczęły spadać w połowie lat sześćdziesiątych. Gosha miał już ugruntowaną reputację w tym gatunku dzięki takim filmom jak jego debiut fabularny, Three Outlaw Samurai (Sanbiki no samurai, 1964), będący prequelem popularnego serialu telewizyjnego, oraz Sword of the Beast (Kedamono no ken, 1965). Prace te ugruntowały pozycję Goshy jako artysty renegata, który nie boi się łamać konwencji, a reputacja ta została tylko ugruntowana przez Samurai Wolf.
