"Samurai Jack" opowiada o podróży młodego księcia (głos Phila LaMarra) z feudalnego japońskiego królestwa. Jego ojciec, cesarz Japonii (głos Sab Shimono jako starszy i Keone Young jako młodszy mężczyzna), otrzymał magiczną katanę od trzech bogów - Ra, Ramy i Odyna - której użył do pokonania i uwięzienia demona Aku (głos Mako, a później Grega Baldwina w sezonie 5). Osiem lat później Aku uciekł, podbił ziemię i uwięził cesarza. Matka księcia wysłała go, by trenował i wrócił z magicznym mieczem, by pokonać Aku. Po powrocie książę-samuraj prawie pokonał Aku, ale demon wyrzucił go w odległą przyszłość.
W tej dystopijnej przyszłości Jack napotyka świat retro-futuryzmu pod rządami Aku. Od pierwszych napotkanych osób przyjmuje imię "Jack". Uzbrojony tylko w kimono, geta i miecz, Jack napotyka różne przeszkody w dążeniu do powrotu do swoich czasów i pokonania Aku. Jego podróż jest naznaczona bliskimi sukcesami i bliskimi spotkaniami z Aku.
Futurystyczny świat zamieszkują roboty, istoty pozaziemskie, gadające zwierzęta, potwory, magiczne istoty i bóstwa. Niektóre obszary mogą pochwalić się zaawansowaną technologią, taką jak latające samochody, podczas gdy inne przypominają czasy starożytne lub przemysłowe. Aku sprowadził również kosmitów na Ziemię po zniszczeniu ich rodzinnych światów. Przestępcy i zbiegowie są powszechni, a mitologiczne stworzenia współistnieją z zaawansowanymi technologicznie mieszkańcami.
Pomimo postępu technologicznego, niezamieszkane obszary, takie jak lasy, dżungle i góry, pozostają w dużej mierze nietknięte. Niektóre społeczności, takie jak mnisi Shaolin, również pozostały nienaruszone przez rządy Aku.
Pierwotnie emitowany przez cztery sezony po trzynaście odcinków od 10 sierpnia 2001 roku do 25 września 2004 roku, serial zakończył się bez rozwiązania głównego wątku fabularnego. Dwanaście lat później "Samurai Jack" został wskrzeszony na piąty sezon, charakteryzujący się mroczniejszym i bardziej dojrzałym tonem, który zakończył historię Jacka. Ten ostatni sezon, współprodukowany przez Williams Street, miał swoją premierę na antenie Cartoon Network's Adult Swim w ramach bloku programowego Toonami 11 marca 2017 roku, a zakończył się 20 maja 2017 roku. Odcinki były głównie reżyserowane przez Tartakovsky'ego, często współpracującego z innymi.
Zobacz także
-
Samurai Fiction
Samurai Fiction to samurajsko-komediowy film z 1998 roku w reżyserii Hiroyukiego Nakano. Film wyróżnia się tym, że został nakręcony niemal w całości w czerni i bieli, oddając hołd klasycznym filmom samurajskim jidaigeki. Jednak to, co odróżnia go od jego inspiracji, w tym dzieł Akiry Kurosawy, to nowoczesny akcent, w szczególności rock-and-rollowa ścieżka dźwiękowa Tomoyasu Hotei. Luźny spinoff, Red Shadow, został wydany w 2001 roku.
-
Rurouni Kenshin
Rurouni Kenshin: Meiji Swordsman Romantic Story (jap. Rurōni Kenshin -Meiji Kenkaku Roman Tan-) to japońska seria manga stworzona przez Nobuhiro Watsuki. Akcja rozgrywa się w 1878 roku, w 11. roku ery Meiji w Japonii, a jej bohaterem jest były zabójca znany jako Hitokiri Battosai. Po odegraniu swojej roli w burzliwym okresie Bakumatsu przyjmuje on tożsamość Himury Kenshina, wędrownego szermierza, który przysięga nigdy więcej nie zabijać. Poświęca swoje życie ochronie mieszkańców Japonii. Watsuki stworzył tę serię z zamiarem stworzenia unikalnej mangi shōnen, wyróżniając ją bohaterem, który jest byłym zabójcą i narracją, która staje się coraz poważniejsza w miarę postępów.
-
Szpieg samurajów
Samurai Spy (Ibun Sarutobi Sasuke), znany również jako Spy Hunter, to film z 1965 roku wyreżyserowany przez Masahiro Shinodę na podstawie powieści Kojiego Nakady. Film podąża za legendarnym ninja Sasuke Sarutobi, który poluje na nieuchwytnego szpiega Nojiri, podczas gdy mroczna postać o imieniu Sakon przewodzi grupie ludzi, którzy mają własne plany dotyczące Nojiri. Wraz z rozwojem pościgu granice między sojusznikami i wrogami zacierają się, pozostawiając wszystkich niepewnych prawdziwej lojalności wobec siebie nawzajem. Powstały w szczytowym okresie zimnej wojny film odzwierciedla złożoność i zmienne lojalności szpiegów uwikłanych w walkę o władzę w swojej epoce.
-
Samuraj III: Pojedynek na wyspie Ganryu
Samuraj III: Pojedynek na wyspie Ganryu (jap. Hepburn: Miyamoto Musashi Kanketsuhen: Ketto Ganryūjima) to japoński film z 1956 roku w reżyserii Hiroshiego Inagakiego z Toshiro Mifune w roli głównej. Nakręcony w technice Eastmancolor, stanowi ostatni rozdział samurajskiej trylogii Inagakiego.
-
Samurajski maraton
Twórcy „13 zabójców” Takashiego Miike, Jeremy Thomas i Toshiaki Nakazawa, ponownie łączą siły, by nakręcić kolejny efektowny wizualnie i pełen akcji film samurajski. Oparty na powieści Akihiro Dobashiego, film ten może nie osiągnąć tego samego poziomu bezlitosnej rzezi lub uznania krytyków, co jego poprzednik, ale nadal oferuje ekscytujący i okazjonalnie humorystyczny dodatek do gatunku samurajskiego, który prawdopodobnie odbije się echem wśród publiczności festiwalowej. Ta opowieść o dosłownej bitwie między rywalizującymi frakcjami samurajów może odnieść umiarkowany sukces w kinach, choć może wymagać większego wysiłku marketingowego bez ultra brutalnego uroku, który sprawił, że „13 Assassins” stał się niezapomniany.
-
Samuraj II: Pojedynek w świątyni Ichijoji (1955)
Pojedynek w świątyni Ichijoji (Hepburn: Zoku Miyamoto Musashi: Ichijōji no Kettō) to japoński film z 1955 roku w reżyserii Hiroshi Inagaki z Toshiro Mifune w roli głównej. Nakręcony w Eastmancolor, jest drugą częścią trylogii samurajskiej Inagakiego.
-
The Samurai I Loved (Semishigure)
Kostiumy, sceneria i scenariusz The Samurai I Loved natychmiast przenoszą entuzjastów filmów samurajskich do złotej ery klasycznych czarno-białych arcydzieł samurajskich.
-
Samurai Wolf (Kiba Okaminosuke)
Samurai Wolf (Kiba Okaminosuke) Hideo Goshy to szorstka, ostra i krwawa reimaginacja tradycyjnego filmu chambara - gatunku zorientowanych na akcję, historycznych filmów o walce na miecze, które cieszyły się szeroką popularnością w Japonii w latach pięćdziesiątych, ale zaczęły spadać w połowie lat sześćdziesiątych. Gosha miał już ugruntowaną reputację w tym gatunku dzięki takim filmom jak jego debiut fabularny, Three Outlaw Samurai (Sanbiki no samurai, 1964), będący prequelem popularnego serialu telewizyjnego, oraz Sword of the Beast (Kedamono no ken, 1965). Prace te ugruntowały pozycję Goshy jako artysty renegata, który nie boi się łamać konwencji, a reputacja ta została tylko ugruntowana przez Samurai Wolf.
